________________
भगवतीसूत्र स्य तद्वक्तव्यमिति । 'एए एगत्तपुहत्तर्ण छन्नीसं दंडगा' एते एकत्वपृथक्त्वाभ्यां पहाविंशतिर्दण्डकाः, अनेन प्रमाणेन सर्वे मिलित्वा एकत्वबहुत्वाभ्यां पड्विशतिर्दण्डका भवन्ति पञ्च शरीराणि औदारिकादारभ्य कार्मणान्तानि, पञ्च च श्रोत्रेन्द्रियादारभ्य स्पर्शनपर्यन्तानीन्द्रियाणि त्रयश्च मनोवाकायरूपा योगा: एते शरीरेन्द्रिययोगा मिलिताः सन्तस्त्रयोदश भवन्ति, एते च एकत्वबहुत्वाभ्यां मिलिताः सन्तः पड्विंशतिभवन्तीति । 'कइविहे णं भंते !' कतिविधः खलु भदन्त ! 'भावे पण्णत्ते' भावः प्रज्ञप्तः ? भगवानाह-'गोयमा' इत्यादि । 'गोयमा' हे गौतम ! 'छबिहे भावे पन्नत्ते' पड्विधः भावः प्रज्ञशः 'तं जहा' तद्यथा उदइए उपसमिए जाच सनिवाइए' औदयिकः औपिशमिको यावत सान्निपातिक: अत्र यावत्पदेन क्षायिकक्षायोपशमिकपारिणामिकानां ग्रहणम् ‘से कि वे उदअन्य के वह नहीं कहना चाहिये । 'एए णं एगत्तपुहुत्तेणं छच्चीसं दंडगा' इस सूत्र द्वारा सूत्रकार ने यह समझाया है कि औदारिक ५ शरीर, श्रोत्रेन्द्रियादिक ५ इन्द्रियां और मनोयोगादिक ३ योग ये सब मिलकर १३ होते हैं । इनके एक जीव संपन्धी और अनेक जीव सम्बन्धी दण्डक २६ हो जाते हैं। ___अब गौतम प्रभु से ऐसा पूछते हैं-'कविहे णं भंते भावे पण्णते' हे भदन्त ! भाव कितने प्रकार के कहे गये हैं। इसके उत्तर में प्रभु कहते हैं-'गोयमा ! छविहे भावे पण्णत्ते' हे गौतम ! भाव ६ प्रकार के कहे गये हैं। 'तं जहा' उनके नाम इस प्रकार से हैं'उदइए, उवासमिए, जाव सन्निवाइए' औदयिक औपशमिक, यावत् सान्निपातिक यहां यावत् पद से 'क्षायिक, क्षायोपशमिक, “एएणं एगत्तपुहुत्तेग छब्बीस दंडका" मा सूत्रथी सूत्रारे में समान्यु छ કે ઔદારિક વિગેરે પાંચ શરીર, શ્રોત્રેન્દ્રિય વિગેરે પાંચ ઈન્દ્રિો અને મને રોગ વિગેરે ત્રણ વેગ એ બધા મળીને તેર (૧૩) થાય છે. તેના એક જીવ વાળા અને અનેક જી વાળા મળીને છવ્વીસ દંડકો થાય છે.
वे गौतमस्वामी प्रसुन मे पूछे छ है "कइविहे ण भंते भावे पण्णत्ते" હે ભગવન્ ! ભાવ કેટલા પ્રકારના કહ્યા છે? તેના ઉત્તરમાં પ્રભુ કહે છે કે --'गोयमा ! छबिहे भावे पण्णत्ते' हे गौतम! १ - १२॥ वाम भावे छे. 'त' जहा' प्रमाणे -'उदइए, उपसमिए जाव सन्निवाइए' मौयि,
પશમિક, યાવત સાન્નિપાતિક અહિયાં ચાવતુ પદથી ક્ષાયિક ક્ષાયોપશામિક, પારિણામિક એ ત્રણ ગ્રહણ થયા છે.