________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका २०९ ३० ३१ सू० १ मश्रुत्वाधादिलाभनिरूपणम् ६४२ काया वा, तत्पाक्षिकोपासकस्य वा, तत्पाक्षि कोपासिकाया वा सकाशात् धर्मोंपदेशम् अश्रुत्वैव खलु केवलिप्रज्ञप्तं धर्म श्रुनचारित्ररूपं श्रवणतया श्रवणज्ञानरूपतया लभेत प्राप्नुयात्, अस्थेगदए केवलिपन्नत्तं धम्मं नो लयेज्जा सवणयाए' अस्स्येकाः कश्चिदपरः पुरुषः केवलिप्रभृतेः सकाशात् धर्मोपदेशम् अश्रुत्वा अनाकर्ण्य केवलिप्रजप्तं धर्म श्रुतचारित्ररूपं श्रवणतया-श्रवणज्ञानफलतया नो लभेत । गौतमस्तत्र कारणं पृच्छति-' से केगटेणं भंते ! एवं वुच्चइ-असोच्चा णं जाव उनके पाक्षिक से, उनके पाक्षिक के आवक से, या उनकी श्राविका से, उनके पाक्षिक के उपासक या उपालिका से केवलिप्रज्ञल धर्म का उपदेश नहीं सुन करके ही उल केवलिप्रज्ञप्त श्रुतचारित्ररूप धर्म का फल अव णज्ञानरूप फल से प्राप्त कर लेता है-अर्थात् केवली आदि से साक्षात् धर्मापदेश सुन करके धर्म का यथार्थ स्वरूप जान करके जो उसके सेवन से फल प्राप्त होता है वही फल किसी एक जीव को केवल धर्मानुराग से सेवित किये गये धर्म से केवली आदि ले विना सुने भी प्राप्त होता है। (अत्थेगइए केवलिपन्नत्तं धम्झ लो ल भेजा सवणयाए) तथा किसी एक जीव को केवली आदि के पास से धो पदेश सुने बिना केवलिप्रज्ञत धर्म के सेवन करने का फल केवल धर्मानुराग से सेवित कियेगये धर्मसे प्राप्त नहीं होता है। इस विषय कारण जानने की इच्छा से गौतम प्रभु से पूछते हैं- (से केणटेणं अंते ! एवं बुच्चइ, असोच्चा સિકા પાસેથી, તેમના પાક્ષિક સ્વયંબુદ્ધ પાસેથી, તેમના પક્ષના શ્રાવક પાસેથી, તેમના પક્ષની શ્રાવિકા પાસેથી, તેમના પક્ષના ઉપાસક પાસેથી અથવા તેમના પક્ષની ઉપાસિકા પાસેથી કેવલી પ્રજ્ઞસ ધર્મનો ઉપદેશ સાંભળ્યા વિના, કેવલિપ્રજ્ઞસ કૃતચારિત્રરૂપ ધર્મનું ફળ શ્રવણજ્ઞાનરૂપ ફલદ્વારા પ્રાપ્ત કરી લે છે. એટલે કે સાક્ષાત કેવલી આદિની પાસે ધર્મોપદેશ સાંભળીને ધર્મનું યથાર્થ સ્વરૂપ જાણી લઈને તેનું સેવન કરવાથી જે ફલ પ્રાપ્ત થાય છે, એજ ફલ કોઈક જીવ કેવળ ધર્માનુરાગથી પ્રેરાઈને સેવેલા ધર્મ દ્વારા-કેવલી આદિ પાસે
पहेश सन्या विना-५ मा ४२री श छे ( अत्थेगइए केवलिपन्नत धम्मं नो लभेज्जा सत्रणयाए) ५२न्तु १ १ सय ५५ डाय छ २ કેવલી આદિની પાસે ધર્મોપદેશ સાંભળ્યા વિના, માત્ર ધર્માનુરાગથી પ્રેરાઈને સેવેલા ધર્મ દ્વારા કેવલિન ધર્મના સેવનનું ફળ પ્રાપ્ત કરી શકતું નથી.
- હવે તેનું કારણ જાણવાની જિજ્ઞાસાથી ગૌતમ સ્વામી મહાવીર પ્રભુને पूछे छे ४-(से फेणद्वेणं भते ! एवं बुच्चइ, असोच्चाण जाव नो भेज्जा भ० ८२