________________
म. टीका श. ८ उ. ६ स. २ निर्ग्रन्थदानधर्मनिरूपणम्
६८१ प्रसायं परिष्ठापयितव्यों स्यातास् ‘एवं जाब दसहि पिंडेहि उवनिमंतेज्जा' एवं रीत्या यावत् त्रिभिश्चतुर्मिः, पञ्चभिः, पड्भिः, सप्तभिः अष्टभिः, नवभिः, दशभिः पिण्डरुपनिमन्त्रयेत् किन्तु -'नवरं एगं आउसो ? अप्पणा सुजाहि, नत्र थेराणं दलयाहि नत्ररम्-द्वित्रिपिण्डापेक्षया विशेषरतु दशपिण्डेछु एकं पिण्डं हे आयुष्मन ! आत्मना स्त्रयमेव मुड्.क्ष्च, नव पिण्डाश्च स्थविराणां स्थविरेश्यो देहि, एवं चतुःपञ्चादि नव पर्यन्त पिण्डेष्वपि एकैकं पिण्डं मयं शुक्ष्व, अवशिष्टॉश्च त्रिचतुर पश्चषट्सप्ताष्टौ पिण्डान् स्थविरेभ्यो यथाक्रमं देहि इति परठ देवे 'एवं जाब दसा पिंडेहि उवनिमतेज्जा' इसो रीति से यावत् चार पिण्डो द्वारा, पांच, छह, सात, आठ, लो और दश पिण्डों द्वारा जब कोई गृहस्थ निर्ग्रन्थ 'साधु को जो कि आहार ग्रहण करने की इच्छा से किसी गृहस्थ के घर पर गया हुआ होता है उपनिमन्त्रण, करता है-भो भिक्षो । इन चार पांच आदि पिण्डों को तुम लो-इस तरह से कहता है इनमें एक पिण्ड तुम्हारे लिये है और ३-४-५ आदि पिण्ड विवक्षित अन्य साधुओं के लिये हैं तब वह अन्य साधुओं के उन ३-४-५ आदि पिण्डोंको ले लेता है और अपने स्थान पर आकर फिर उन साधुओंकी गवेषणा करता है और जहां वे होते हैं उनके लिये उन पिण्डों को दे देता है । यदि वे तपास करने पर भी उसे नहीं मिलते हैं तो वह उन पिण्डो को न अपने काम में लेता है और न विवक्षित साधुओं से अतिरिक्त अन्य साधुओं को देता है, न शन तेरे पिडाने तमा यही मे 'एवं जाव दसहि पिंडेहि उवनिमंतेजा' मे प्रभारी मा २ प्राप्तिनी छाया | स्यने ३२ आवा નિભ્યને ચાર, પાંચ, છ, સાત, આઠ, નવ, દમ પિ ડેનું ઘન કરીને તે શ્રાવક એવું કહે છે કે “હે ભિક્ષે આ ચાર, પાંચ આદિ પિ ડે આપ ગ્રહણ કરો. તેનાથી એક આયના ઉપયોગમાં લેજો અને બાકીને ત્રણ, ચાર, પાચ આદિ પિંડ અમુક સાધુને આપજે” તે નિર્ગથે તે વિવક્ષિત [અમુક સાધુઓને માટે ત્રણ, ચાર, પાંચ આદિ પિડ લઈ લે છે, અને પિતાને સ્થાને આવીને તે સાધુઓની શોધ કરે છે, જે તેને તેને ભેટે થાય, . તે ત્રણ ચાર, પાચ આદિ પિડા તેમને દઈ દેવા જોઈએ પણ જે તેને તે સાધુઓને ભેટે ન થાય તો તે પોતે પિડને પિતાના આહારમાં ઉપયોગ કરી શક્ત નથી અને તે સાધુઓ સિવાયના અન્ય સાધુઓને તે પિડે આપી શકત પણ નથી કારણકે એમ કરવાથી તેને અદત્તાદાનને દેષ લાગે છે તે સાધુએ નિમિત્તે મળેલા