________________
४०७
अमेयचन्द्रिका टीका. श.७. उ.२ सू.४ संयताऽसंयतादिनिरूपणम्
संयतादिवक्तव्यता। मूलगुणप्रत्यारूयानिप्रभृतीनां संयतत्वादिस भवेन संयतादिवक्तव्यतामाह'जीवा णं भंते ! किं संजया' इत्यादि । ____ मूलम्-"जीवाणं भंते ! कि संजया, असंजया, संजयासंजया ? गोयमा ! जीवा संजयावि, असंजयावि, संजयासंजयावि तिणि वि । एवं जहेव पण्णवणाए तहेव भाणियत्वं जाव-वेमाणिया । अप्पाबहुगं तहेव तिहिवि भाणियत्वं । जीवा णं भंते ! किं पञ्चक्खाणी, अपञ्चक्खाणी, पचक्खाणापञ्चक्खाणी ? गोयमा ! जीवा पञ्चक्खाणी वि तिणि वि। एवं मणुस्सा वि तिणि वि । पेचिदियतिरिक्खजोणिया आइल्लविरहिया । सेसा सवे अपञ्चक्खाणी, जाव वेमाणिया । एएसिणं भंते! जीवाणं पञ्चक्खाणीणं जाव-विसेसाहिया वा ? गोयमा ! सवत्थी वा जीवा पच्चक्खाणी, पञ्चक्खाणापञ्चक्खाणी असंखेजगुणा, अपञ्चक्खाणी अणंतगुणा, पंचिंदियतिरिक्खजोणिया सवत्थोवा पञ्चक्खाणापञ्चक्खाणी, अपञ्चक्खाणी असंखेज्जगुणा, मणुस्सा सव्वत्थो वा पञ्चक्खाणी, पञ्चक्खाणापञ्चक्खाणी संखेज्जगुणा, अपञ्चक्खाणी असंखेज्जगुणा ॥ सू० ४॥ छाया- जीवाः खलु भदन्त ! किं संयताः, असंयताः, संयता
संयतादिवक्तव्यता
'जीवा णं भंते' इत्यादि । सूत्रार्थ-(जीवा णं भंते ! किं संजया, असंजया, संजयासंजया)
સંયતાદિ વકતવ્યતા'जीवाणं भंते !' त्याEिसूत्राय:- (जीवाणं भते ! संजया, असंजया, सजयासंजया ?) 3 महन्त ।