________________
भगवती तस्य स्थानस्य अनालोचितप्रतिक्रान्तः कालं करोति चेत्तदा तस्य नास्ति आराधना, आलोचितप्रतिक्रान्तश्चेत्कालं करोति तदाऽस्त्येव तस्याराधनेति भावः। 'आहाकम्मं णं' ' अणवज्जे ' त्ति वहु जणमज्झे पनवइत्ता भवति, सेणं तस्स जाव अत्थि आराहणा ? ' आधाकाहारः 'अनवद्यम्-निरवद्यम् , ' इतिरीत्या बहुजनमध्ये प्रज्ञापयिता-प्ररूपको भवति, स खलु तस्य 'जाव' इति यावत्करणात्-स्थानस्य अनालोचितमतिक्रान्तः कालं करोति, तस्य नास्ति आराधना, स खलु तस्य स्थानस्य आलोचितप्रतिक्रान्तः कालं करोति अस्ति तस्याराधना 'जोव-रायपिंड' यावत्-राजपिण्डम् , क्रीतकृतादारभ्य सर्व पूर्वोक्तवद् राजवाला पुरुष यदि उस स्थान की आलोचना और प्रतिकमण से रहित है,
और वह यदि इस स्थिति में मर जाता है तो उसके आराधनो नहीं होती है और यदि इस स्थान की आलोचना एवं प्रतिकमण करके निर्दोष बन जाता है तो ऐसी स्थिति में काल करने पर उसके आराधना होती है । इसी प्रकार से (आहाकम्म णं अणवज्जे ति बहुजणमझे पन्नवइत्ता भवइ, से णं तस्स जाव अस्थि आराहणा) " आधाकम आहार अनवद्य निर्दोष है " इस रीति से बहुत जनों के बीच में-सभा में-जो प्ररूपित करता है वह यदि उस स्थान की आलोचना और प्रतिक्रमण नहीं करके मरता है तो उसके आराधना नहीं होती है तथा यदि वह उस स्थान की आलोचना और प्रतिकमण करके भरता है तो उसके आराधना होती है, इसी तरह का कथन क्रीतकृत से लगाकर राजपिंड तक जानना चाहिये । आधाकर्मादिकों में सदोषता आगम में પુરુષ જે તે સ્થાનની આલોચના અને પ્રતિક્રમણ કર્યા વિના કાલકરે પામે તે, તેને શ્રુત ચારિત્રરૂપ ધમને આરાધક માની શકાય નહીં, પણ જે તે સ્થાનની આલેચના અને પ્રતિક્રમણ કરીને નિર્દોષ બની ગયા પછી કાલકરે પામે તે ते ते धर्मनी माराध मानी शाय छे. मेरा प्रभारी (महाकम्म णं अणवज्जे त्तिबहुजणमझे पन्नवइत्ता भवइ, से णं तस्स जात्र अत्थि आराहणा) 'भाधाम આહાર અનવદ્ય (નિર્દોષ) છે,” એ પ્રમાણે ઘણા લોકોની સમીપે સભામાં પ્રરૂપણા કરનાર વ્યક્તિ, જે તે સ્થાનની આલેચના અને પ્રતિક્રમણ કર્યા વિના કાલ કરે છે તે શ્રત ચારિત્રરૂપ ધર્મને આરાધક મનાતું નથી, પણ જે તે વ્યક્તિ તે સ્થાનની આલોચના અને પ્રતિક્રમણ કરીને મારે તે તેનાથી ધમની આરાધના થાય છે. આ પ્રકારનું કથન ક્રીકૃત (સાધુને નિમિત્ત ખરીદેલે આહાર) થી લઈને રાજપિંડ પર્યન્તના પદે સમજી લેવા જોઈએ.