________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका २० ५ उ० १ सू० ४ लवणसमुद्रवक्तव्यतानिरूपणम् ९७ मन्दराणां पौरस्त्यपाश्चात्ये नैवास्ति अवसर्पिणी नैवास्ति उत्सर्पिणी किन्तु अवदिएणं तत्थकाले पण्णत्ते' अवस्थितः व्यवस्थितः अपरिवर्तनशीलः खलु तत्र काल: प्रज्ञप्तः । 'समणा उसो' हे श्रमणा युष्मन् गौतम ! इत्यन्तः पूर्वपक्षोक्त आलापको विज्ञानतव्यः । अन्ते गौतम आह-' सेवं भंते ! सेवं भंते ! ति' तदेवं भदन्त ! तदेवं भदन्त ! इति ॥ सू०४॥ इति श्री विश्वविख्यात-जगवल्लभ - प्रसिद्धवाचकपञ्चदशभापाकलितललितकलापालापक-प्रविशुद्धगधपधनैकग्रन्थनिर्मापक-वादिमानमर्दकश्रीशाहू छत्रपतिकोल्हापुरराजप्रदत्त 'जैनशास्त्राचार्य' पदभूपितकोल्हापुरराजगुरु-बालब्रह्मचारि-जैनाचार्य- जैनधर्मदिवाकरपूज्यश्री घासीलालबतिविरचिता श्री भगवतीसुत्रस्य प्रमेयचन्द्रिकाख्यायां
व्याख्यायां पञ्चमशतकस्य प्रथमोद्देशकः समाप्तः पूर्वपश्चिम में नहीं तो अवसर्पिणीकाल होता है और नहीं उत्सर्पिणकाल होता है किन्तु हे श्रमणायुष्मन् गौतन | वहां तो काल अवस्थित सदा समान कहा गया है। अन्त में गौतम भगवान् की वाणी को स्वतः प्रमाणभूत मानकर कहते हैं कि (सेवं संते! सेवं भंते ! त्ति) हे भदन्त! आप देवानुप्रिय ने जैसा कहा है वह ऐसा ही है सर्वथा प्रमाणभूत ही है हे भदन्त ! वह सर्वथा प्रमाणभूत ही है। ऐसा कह कर वे फिर अपने स्थान पर विराजमान हो गये। सू० ४ ॥ जैनाचार्य श्री घासीलालजी महाराजा कृत "भगवतीसूत्र" की प्रिय
दशिनी व्याख्याके पांचवे शतकके पहला उद्देशा समास ।।५-१॥ પણ હોતું નથી, અને ઉત્સર્પિણી કાળ પણ હોતો નથી. પણ હે શ્રમ આયુ મન ગૌતમ! “ ત્યાં તે કાળ અવસ્થિત–સદા સમાન કાળ જ કહ્યો છે.
અને મહાવીર પ્રભુનાં વચનને પ્રમાણે ભૂત માનીને તેમાં પિતાની શ્રદ્ધા अट ४२ता गौतम स्वामी ४ छ-( सेवं भंते ! सेव भंते ति) 8 महन्त ! આપે કહગ પ્રમાણે જ છે આપની વાત સર્વથા પ્રમાણે ભૂત છે હે ભદન્ત આ વિષયમાં આપે જે પ્રતિપાદન કર્યું તે યથાર્થ જ છે આ પ્રમાણે કહીને ભગવાનને વઘણું નમસ્કાર કરીને તેઓ તેમને સ્થાને બેસી ગયા છે જ. ૪ જૈનાચાર્ય શ્રી ઘાસીલાલજી મહારાજ કૃત ભગવતી સૂત્રની પ્રિયદશિ ની વ્યાખ્યાના પાંચમાં શતકને પહેલે ઉદેશે સમાપ્ત થયો છે પ-૧ શ
