________________
भगरती
२५८ समजोइन्भुआ, जाया या वि होत्था, तएणं ते वलिचंचारायहाणिवत्थव्वया वहवे असुरकुमारा देवा य, देवीओ य तं वलि. पंचारायहाणि इंगालन्भूयं, जाव-समजोइन्भू पासंति, पालि. ता भीआ, तत्था, सुसिआ, उविग्गा, संजायभया, सवओ समंता आधावेंति, परिधाति, अन्नमन्नस्स कायं समतुरंगेमाणा चिटुंति, तएणं ते बलिचंचारायहाणि वत्थचया वहवे असुरकुमारा देवा य, देवीओ य ईसाणं देविंदं, देवरायं परिकुवियं जाणित्ता ईसाणस्स देविंदस्त, देवरणो तं दिवं देविहि, दिवं देवज्जुइं दिवं देवाणुभागं दिव्वं तेयलेस्सं असहमाणा सव्वे सपक्खि, सपडिदिसिं ठिच्चा करयलपरिग्गहियं दसनहं सिरसावत्तं मत्थए अंजलिं कह जएणं, विजएणं वद्धाविति, एवं. वयासी-अहो! णं देवाणुप्पिएहि दिवा देविड़ी, जाव-अभिसमपणागया, तं दिवाणं देवाणुप्पियाणं दिवा देविट्टी, जाव-लद्धा, पत्ता अभिसमण्णागया, तं खामेमो देवाणुप्पिया! खमंतु देवाणुप्पिया ! खमंतु मरिहंतुणं देवाणुप्पिया ! णाई भुज्जो भुजो एवं करणयाएणं तिकट्ठ एयमई सम्मं विणएणं भुजो भुजो खामें ति, तएणं से ईसाणे देविंदे, देवराया तेहिं बलिचंचारायहाणिवत्थव्चेहिं बहूहिँ असुरकुमारेहि, देवेहि, देवीहि य एय: मटं सम्मं विणएणं भुजो भुज्जो खामिए समाणे तं दिव्वं देविहि. जाव-तेयलेस्सं पडिसाहरइ, तप्पभिइंच णे गोयमा ! ते बलिचंचारायहाणिवत्थत्वया बहवे असुरकुमारा देवा य, देवी