________________
२०३
सुधा टीका स्था० उ०३ ० ५ विशेषतो सचेतनस्य निरूपणम् सूक्ष्मकाययोगेन बादरकाययोगं निरुन्धन्ति तदा सेषामपि अच्छवित्वं भवति । विरोधस्त्येवं बोध्यः - भगवान् सयोगकेवली भयोपग्राहि कर्मक्षपणाय परमनिर्मलमत्यन्तामकम्पं परमनिर्जरा कारणं ध्यानं प्रतिपत्तुकामो योगनिरोधार्थमुपक्रमते । तत्र प्रथमं वादरकामयोगेन वादरमनोयोगं निरुणद्धि, ततो वादरवाग्योगम् । ततः सूक्ष्मकाययोगेन चादरकाययोगं निरुणद्धि ततः सूक्ष्मकाययोगेनैव सूक्ष्ममनोयोग सूक्ष्मवाग्योगं च । सूक्ष्मकाययोगं तु सूक्ष्मक्रियमनिवर्त्ति शुक्लध्यानं ध्यायन् स्वावष्टम्भेनैव निरुणद्धि, अन्यस्य अवष्टम्भनीयस्य योगस्य तस्मिन् काले अभावात् । च्छविता तो सुस्पष्टही है, संयोग केवली भी जब सूक्ष्म कायके यो
से वादकाय योगका निरोध करते है, तब उनके भी अच्छषिता होती है, निरोध इस प्रकार से होता है-भगवान् सयोग केवली भवोपग्राहि कर्मके क्षपणके लिये परम निर्मल अत्यन्त अप्रकम्प एवं परम निर्जराके कारणरूप ध्यान करनेके अभिलाषी होते हैं, तब वे योग निरोधके लिये उपक्रम करते हैं, उसमें वे प्रथम कापयोगले बादर मनोयोगका निरोध करते हैं, बादमें चादर वाग्योगका निरोध करते हैं । इसके बाद सूक्ष्म काययोग से वाद काययोगका निरोध करते हैं, पाद में वे सूक्ष्म काययोगसेही सूक्ष्ममनोयोगका और सूक्ष्म वाग्योगका निरोध करते हैं। सूक्ष्म क्रिया अनिवृत्ति शुक्लध्यानको ध्याते हुए वे केवली अपने अवष्टंभसेही सूक्ष्म कायका निरोध करते हैं। क्योंकि उस समय अन्य अवष्टंभनीय योगका अभाव होता है, उस ध्यानके लामर्थ्य से वे
અવિતા સુસ્પષ્ટ જ છે. સ'ચાગ કૈવલી પણ જ્યારે સૂક્ષ્મ કાયના ચેાગથી ખાતર કાયયેાગના નિરોધ કરે છે, ત્યારે તેમનામા પણ અવિતા જ ડાય છે. નિરોધ આ પ્રમાણે થાય છે-ભગવાન સચેાગ કેવલી ભવેાપગ્રા િકના ક્ષપણુને માટે પરમ નિર્માંળ અત્યન્ત અપ્રકમ્પ પરમનિજ રાના કારણરૂપ ધ્યાન ધરવાની અભિલાષાવાળા થાય છે. ત્યારે તેએ ચેગનિર્ધને માટે ઉપક્રમ કરે છે. ત્યારે તે પહેલા કાયયેાગ દ્વારા ખાદર મનેચેગને નિરેષ કરે છે, ત્યાર બાદ માદર વાગ્યેાગના નિરેધ કરે છે ત્યાર બાદ સમ કાયયેાગ વર્લ્ડ આદર કાયયેાગના નિરેધ કરે છે ત્યારબાદ તેઓ ભૂમકાયયેાગ વડે જ સૂક્ષ્મ મનેયેગને અને સૂક્ષ્મ વાગ્યેગના નિરોધ કરે છે. સુક્ષ્મ ક્રિયા નિવૃત્તિ શુકલ ધ્યાન ધરતા ધરતા તે કૈવલી પેાતાના અવLભથી જ સુક્ષ્મ ક્રાયના નિરાધ કરે છે, કારણુ કે તે સમયે અન્ય અવષ્ટ ભનીય ચંગના અભાવ