________________
પ્રુફ
स्थानानसूत्रे
इति प्रथमम् १ | यच्च संहरति यच्च भक्तादि परिवेषकः स्थानादविचलन् तत्र स्थित एव संहरति- भक्तभाजनाद् भोजनभाजनेषु क्षिपति तत् । उक्तञ्च अह साहीरमाणं तु, वर्द्धतो जो उदायओ ।
"(
दलेज्जाsविचलो तत्तो, छटा एसावि एसणा ॥ १ ॥ इति । “छाया - अथ संह्रियमाणं तु वर्त्तयन् । परिवेषयन्नित्यर्थः ) यस्तुदायकः । दद्यादविचस्ततः पष्ठी एपाऽप्येपणा ॥ इति द्वितीयमवगृहीतम् ३ । earth प्रक्षिपति — यच्च भक्तादिकम् आस्य के स्थास्यादिमुखे प्रक्षिपतीति । एवं चात्रवृद्धव्याख्या - ओदनं तद्गतपानीयनिस्सारणार्थे शीतलकरणार्थं वा विशालत्तानरूपे वंशनिर्मितवृहद्राजने क्षिप्तं, पश्चात्ततो णिःसार्य भोक्तुकामेभ्यो दत्तं, पश्चात्तत्पात्रेऽवशिष्टं यद् भूयः प्रकाशमुखे पिठरके क्षिपन्ती दायिका दद्याहै - ' भुंजमाणस्स उक्खित्तं ' इत्यादि ।
""
यच सहरति" परिवेषक जिस भक्तादि को अपने स्थान से चलायमान नहीं होता हुआ वहीं पर रहता हुआ ही भक्त भाजन से भोजनपात्र में रख लेता है यह द्वितीय अवगृहीत है । कहा भी है
अह साहीरमाणं तु ' इत्यादि । " यच्चास्य के क्षिपति " जो भक्तादिक थाली आदि रखा जाता है यह तृतीय अवगृहीत है, इस पर वृद्धव्याख्या ऐसी है- -भात में से उसके पानीको निकालने के लिये मांड को दूर करने के लिये या उसे ठण्डा करने के लिये किसी एक छचले आदिमें रख देना और बाद में उसमें से उसे लेकर खानेवालों के लिये परोस देना इस क्रिया के बाद जो बाकी भात उस में बचा है उस भात को पिट
4
66
यु ं नथी, भानुं नाम ४धन्याहृत छे छुपा हे "भुजमाणस्स उक्खित्तं" हत्याहि यच्च संहरति " परिवेष ( हाता ) लताहिने ( लोन्त्य पढार्थाने ) પેાતાને સ્થાનેથી ચલાયમાન થયા વિના ( પેાતાને સ્થાને જ રહીને ) ભક્ત ભાજતમાંથી (ભેાજ્ય પદાર્થ જેમાં રાંધેલા છે તે પાત્રમાંથી) ભેાજનપાત્રમાં મૂકી દે છે, તેનું નામ દ્વિતીય મવગૃહીત છે. કહ્યું પણુ છે કે— अह साहीरमाणं तु " त्याहि
८८
" यच्चास्यके क्षिपति " ने लडताउने थाली महिमां नामवाभां भावे !छ, 'तेने तृतीय भवगृहीत हे छे. तेने 'विषे नीचे प्रमाणे वृद्धव्याच्या छे. ભાતમાંથી પાણીને અલગ કરવાને માટે—આસામણને જુદું પાડવા માટે, અથવા તેને ઠંડા પાડવા માટે કોઈ એક તાસ આદિમાં રાખીને તેમાંથી લઇને ખાનારને પિરસ્યા માદ જે ભાત વધ્યા હોય તેને પાંજરા આદિમાં રાખનારી ગૃહસ્થ સ્ત્રી જો કોઈને આપી દે છે, તે તેનું નામ તૃતીય અવગૃહીત છે.