________________
स्थानसूत्रे
५८४
तिहिं ठाणेहिं जीवा असुभदीहाउयत्ताए कम्मं पकरेंति, तं जहा-पाणं अवाइसा भवइ १, मुसं वइत्ता भवइ २, तहारूवं समणं वा माहणं वा हालित्ता निंदित्ता खिंसित्ता गरहित्ता अवमाणित्ता अन्नयरे णं अमणुन्नेणं अपीइकारएणं असणपाणखाइमसाइमेणं पडिलाभित्ता भवइ ३, इच्चेएहिं तिहिं ठाणेहिं जीवा असुभ दीहाउयत्ताए कम्मं पकरेंति । ३ । तिहिं ठाणेहिं जीवा सुभदीहाउयत्ताए कम्मं पकरेंति, तं जहा-णो पाणे अइवाइता भवइ १, णो मुसंवइत्ता भवइ २, तहारूवं समणंवा माहणं वा वंदित्ता नंमंसित्ता सकारिता सम्माणित्ता कल्लाणं मंगलं देवयं चेइयं पज्जुवासित्ता सणुन्नेणं पीइकारएणं असणपाणखाइमलाइ मेणं पडिला भित्ता भवइ ३, इच्चेएहिं तिहिं ठाणेहिं जीवा सुहृदीहाउयत्ताए कम्मं पकरेंति । ४ ॥ सू० ६ ॥
छाया — त्रिभिः स्थानैर्जीवा अल्पायुष्कतया कर्म प्रकुर्वन्ति, तद्यथा प्राणान् अनिपातयिता भवति १, मृपावक्ता भवति २, तथारूपं श्रमणं वा माहनं वा अमाअब सूत्रकार आरम्भादि करणका और क्रियान्तर का फल दिखाते हुए सूत्रचतुष्टय (चार सूत्रों ) का कथन करते हैं—
' तिहिं ठाणेहिं जीवा अप्पाउयत्ताए कम्मं पकरेति' इत्यादि । सूत्रार्थ - इन तीन स्थानोंसे जीव अल्प आयुष्य आदि रूप से कर्म का बन्ध करता है । जैसे-एक वह जो प्राणों का विनाशकर्त्ता होता है१, दूसरा वह जो सुपावक्ता होता है । तीसरा वह जो तथारूपवाले श्रमण को
હવે સૂત્રકાર આરભાદિ કરણનું અને ક્રિયાન્તરનુ` ફૂલ દર્શાવતાં ચાર सूत्रो न रे छे-" तिहिं ठाणेहिं जीवा अप्नाउयत्ताए कम्मं पकरेति ” इत्यादि.
સૂત્રા–નીચે દર્શાવેલાં ત્રણ સ્થાને કારણેા દ્વારા જીવ અલ્પ આયુષ્ય આદિ ३ये ऽभना अब हरे हे - (१) आविनाश अश्वाथी, (२) असत्य मासपाथी भने (3) तथा३५ ( मुहपत्ती, रहरशु आदि धारणु उरनारा ) ) श्रभाशु