________________
स्थानीय ननु दर्शनमपि यद् ज्ञानपदेन व्यपदिश्यते, तदयुक्तम् , तयोपियभेदात् , उक्तं च-"जं सामन्नग्गहणं दंसणमेयं विसेसियं नाणं ॥" छाया-यत्सामान्यग्रहणं दर्शनमेतद् विशेपितं ज्ञानम् " इति ।।
अत्रोच्यते-सामान्यग्राहकत्वाद् अवग्रहेहारूपं दर्शनम् , तथा-विशेपग्राहकवादवायधारणे ज्ञानम् , इति दर्शनं च यद्यपि पृथग्विपयम् , तथापि-आगमे ज्ञानशब्देन ज्ञानदर्शनोमयमपि गृहीतम् । उक्तं च
आभिनिवोहियनाणे अट्ठावीसं हवंति पयडीओ"। छाया-आभिनिवोधिकज्ञानेऽष्टाविंशति भवन्ति प्रकृतयः-इति ।
शंका-आपने यहां जो ज्ञानपद से दर्शन को भी ग्रहण कर लिया है वह ठीक नहीं है क्यों कि इन दोनों का विषय भिन्न २ है अतः इनमें भेद है।
उक्तं च-"जं सामन्नग्गहणं दसणमेयं विसेसियं नाणं"
सामान्य को ग्रहण करनेवाला दर्शन होता है और विशेप को ग्रहण करने वाला ज्ञान होता है
उ.-सामान्य ग्राहक होने से अवग्रह एवं ईहारूप दर्शन होता है तथा-विशेष ग्राहक होने से अवाय और धारणारूप ज्ञान होता है इस तरहसे यद्यपि ज्ञान और दर्शन पृथक् पृथक् विपयवाले होते हैं फिर भी आगममें ज्ञान शब्दसे ज्ञान और दर्शन इन दोनोंका भी ग्रहण हुआ है।
શકા–આપે અહીં જે જ્ઞાનપદ દ્વારા દર્શનને પણ ગ્રહણ કર્યું છે, તે ચગ્ય લાગતું નથી, કારણ કે તે બન્નેના વિષય ભિન્ન ભિન્ન છે તે કારણે તે मन्मा ६ २९ो छ. ४घु ५५ छ है-" जं. सामान्नगहणं दसणमेय विसे. सियं नाणं " " सामान्यने पड ४२ना२ शन छ भने विशेषने अडायु ' ४२ना२ शान छे."
ઉત્તર–સામાન્યને ગ્રહણ કરનારૂ હેવાથી અવગ્રહ અને ઈહારૂપ દર્શન હોય છે. તથા વિશેષને ગ્રહણ કરનારૂ હોવાથી અવાય અને ધારણારૂપ જ્ઞાન હોય છે. આ રીતે જ્ઞાન અને દર્શન જુદા જુદા વિષયવાળા હોવા છતાં પણ તે બન્નેને આગમમાં જ્ઞાનરૂપ જ ગણવામાં આવેલ છે. આ રીતે “જ્ઞાન” પદ દ્વારા જ્ઞાન અને દર્શનને ગ્રહણ કરવામાં આવેલ છે. By पछ....."आभिणियोहियनाणे अट्ठावीसं हवति पयडीओ" मा आयादा અભિનિબેધિક જ્ઞાન” પદથી જ્ઞાન અને દર્શન, એ બન્નેને ગ્રહણ કરવામાં
