________________
५५४
सूत्रकृताङ्गसूत्रे
|| अथ षष्ठमध्ययनमारभ्यते ॥ अथ श्री. आर्द्रककुमारकथा --
धनधान्य समृद्धे मगध जनपदे आसीदसन्तपुरनामनगरम् । तत्र सदा सामाकपालनतत्परः सामाविको नाम कुटुम्बी प्रतिवसति । तस्य सदोरकमुखवत्रिका गमार्जिकाऽऽसनादिकसानायिकोपकरणानि अतीव मियाणि आसन् । स प्रतिदिन मुभयकाले सामायिकं कुर्वन् आस्ते । तस्य सकलोऽपि कुटुम्बः सामायिकमिय एव । स च संसारासारतां ज्ञात्वा संसारादिरक्तः सपत्नीकः समन्तभद्राचार्यसमीपे मत्रजितः, स संयममाराधयन् साधुभिः सार्धं विहरति । सोऽन्यदा स्वपत्नीं साध्वीं भिक्षामदन्तीं दृष्ट्वा तथाविधमोहोदयात् पूर्वग्वारनुस्मरणेन तस्या छडे अध्ययन का प्रारंभआर्द्रक कुमार की कथा
धन और धान्य से समृद्ध मगध प्रदेश में वसन्तपुर नामक नगर था। वहां सदा सामायिक व्रत का आचरण करने वाला सोमायिक नामक गृहस्थ निवास करता था। उसे डोरा युक्त मुखवस्त्रिका, पूँजनी, आसन आदि सामायिक के उपकरण अत्यन्त प्रिय थे। वह प्रतिदिन दोनों समय सामायिक किया करता था । उसका सारा परिवार सामायिक का प्रेमी था। वह संसार की असारता को जान कर संसार से विरक्त होकर पत्नी सहित समन्तभद्राचार्य के समीप दीक्षित हो गया । संयम की साधना करता हुआ वह साधुओं के साथ चित्ररने लगा। उसकी पत्नी साध्वियों के साथ विचरने लगी । वह एक बार अपनी
છઠ્ઠા અધ્યયનના પ્રારંભ~ આદ્રક કુમારની કથા—
ધન અને ધાન્યથી ભરેલા મગધ દેશમાં વસતપુર નામનું નગર હતું. ત્યાં હંમેશાં સામાયિક વ્રતનું આચરણ કરવાવાળા, સામાયિક નામના शृद्धस्थ रडेता हुता, तेभने छोरा युक्त भुभवसि - भुपत्ती-यूनी, आसन, વિગેરે સામાયિકના ઉપકર@ા ઘણા પ્રિય હતા, તેઓ દરરાજ બન્ને સમયે સામાયિક કરતા હતા, તેમના બધા પરિવાર સામાયિકમાં પ્રેમવાળા હતા. તે સ'સારની અસારતાને સમજીને સ'સારથી વિરક્ત થઈને પેાતાની પત્નીની સાથે ‘સમન્ત ભદ્રાચાર્ય' નામના આચાર્યની પાંસે દીક્ષિત થયા. સયમની આરાધના કરતા થકા તે સાધુએની સાથે વિહાર કરવા લાગ્યા, તેમની -પત્ની સાધ્વીયાની સાથે વિહાર કરવા લાગી, તે એકવાર પેાતાની સાધ્વી
