________________
३६०
सूत्रकृतास्त्र अन्वयार्थ:-(ए) एवम्-पूर्वोक्तप्रकारेग (से) स:-परापमानरुता साधु:प्रज्ञावानपि (समाहिपत्ते) समाधिमाप्त:-मोक्षमार्गगामी (ण होइ) न भवति (जे) यः खलु (भिक्खू। भिक्षु:-साधु. (पण्णव) प्रज्ञावान् भूत्वाऽपि (बिउपसेना) व्युम्कपेत्-अभिमानं करोति (अहवा वि) अथवाऽपि (जे) यः साधुः (लाभमयावलिते) लाभदायलिप्त' (वालपाणे) बालमज्ञः-मूर्खः (अण्णं जणं) अन्यं जनम्सानन्तरम् (खिंसइ)) खिसति-निन्दति ॥१४॥
टीका-सम्पति-पूर्वोक्तदोपस्य किं फलं भवति तदर्शयति-'एवं ण से' इत्यादि । 'एवं' एवम-पूर्वोक्तप्रकारेणाऽन्यस्यापमानं कुर्वाणः, आत्मोत्कर्ष च कुर्वन् सर्वशास्त्रार्थविशारदोऽपि, तत्त्वाऽवगाढवज्ञावानपि 'समाहिपत्ते' समाधिप्राप्तः मोक्षमार्ग-सम्यग्ज्ञानचारित्रात्मकं धर्मध्यानात्मकं वा प्राप्तः 'ण से होइ' न स है अतः वह 'बह अन्न-जन-अन्यं जनम्' दूसरे की 'खिसइ-निन्दति' निन्दा करता है ॥४॥ ____ अन्वयार्थ- पूर्वोक्त रीति से दूसरे को अपमान करने वाला साधु प्रज्ञावान होने पर भी मोक्षमार्ग गामी नहीं होता है। एवं जो साधु घुद्धिमान होकर भी अभिमान करता है । अथवा जो साधु लाभ मदवाला है। वह बाल प्रज्ञ मूर्ख दूसरे साधु की निन्दा करने घाला होता है ॥१४॥ ____टीकार्थ-पूर्व कथित दोष का फल क्या होता है । वह यहां दिखलाते हैं-पूर्वोक्त प्रकार से जो प्रज्ञावान् साधु अभिमान करता है। दूसरों का तिरस्कार करता है । वह समस्त शास्त्रों में विशारद होने पर भी और तत्वनिष्ठ प्रज्ञावान होने पर भी सम्यग्ज्ञान-दर्शन-चारित्र पन्ने-बालप्रज्ञ.' भूम छे तथा ते 'अन्नं जन-अन्यम् जनम्' अन्य नानी खिसइ-निन्दति' C ४२ छ. ॥१४॥
અન્વયાર્થ–પૂર્વોક્ત પ્રકારથી બીજાનું અપમાન કરવાવાળે સાધુ પ્રજ્ઞાવાન હોવા છતાં પશુ મોક્ષ માર્ગમાં જઈ શકતો નથી. અને જે સાધુ બુદ્ધિમાન્ હોવા છતાં પણ અભિમાન કરે છે. અથવા જે સાધુ લાભમદ વાળ હિોય એ તે બાલ પ્રજ્ઞ–મૂર્ખ બીજા સાધુની નીંદા કરનાર હોય છે. તે સમાધિ પ્રાપ્ત કરી શકતો નથી ૧૪
ટીકાઈ-પહેલા કહેલ દેનું ફળ શું થાય છે? તે અહિયાં બતાવવામાં આવે છે.-પૂર્વોક્ત પ્રકારથી જે પ્રજ્ઞાશાળી સાધુ અભિમાન કરે છે. બીજાઓને તિરસ્કાર કરે છે, તે બધા જ શાસ્ત્રોમાં વિશારદ હોવા છતાં પણ અને તત્વનિષ્ઠ પ્રજ્ઞાવાન હોવા છતાં પણ સમ્યક્ જ્ઞાન-સમ્યફ દર્શન-સમ્યક્
