________________
सूत्रकृतान सूत्रे
तदा स कथयति यदि भवन्तः ऐहिकशारीरपीडामपहन्तु न समर्थाः तदा नरकनिगोदादिजनकं घोरमाणातिपातादि कृत्वा यत्पापमुपार्जयिष्यामि तत्समुद्तं दुःखं भुञ्जानस्य मे करें नवन्तः साहाय्यं करिष्यन्तीत्यतोऽहं न प्राणातिपातादिकं करिष्यामीति कथयित्वा जीवहिंसादितः उपरतो जातः ||५|| मूलम् -- एयम से पेहाय पैरमाणुगामियं ।
निम्मो निरहंकारो रे भिक्खू जिणाहियं ॥ ६ ॥
१४
छाया - एतमर्थ स प्रेक्ष्य परमार्थाऽनुगामुकम् । निर्ममो निरहङ्कारश्वरेद्भिक्षु र्जिनाहितम् ||६||
आप ही भोग। तब उसने कहा- जब आप लोग इसी भव में मेरी शारीरिक उपधा दूर नहीं कर सकते तो प्राणातिपात आदि घोर दुष्कृतं करके जब मैं नरक निगोद आदि में वचनागोचर (मुख से कह भी न सकते ऐसी ) व्यथा का भाजन होऊँगा, तब आप लोग कैसे मेरी सहायता करेंगे ?
तात्पर्य यह है कि मनुष्य पाप का आचरण करके धन उपार्जन करता है और उसे त्याग कर मरण शरण हो जाता है । वह परलोक सें उस पापके फल स्वरूप विविध प्रकार की विषय वेदनाऍ भोगना है और इधर उसके कुटुम्बी जन उसके अर्जित धनको भोंगते हैं । वे उस दुःख भोगने वाले का त्राण करने में समर्थ नहीं होते ||५||
'एमल पेहाए' इत्यादि ।
शब्दार्थ - 'ल भिक्खू ::- सः साधु' वह साधु 'एयमहं पेहाय - एत
ભાગવ ત્યારે તેણે કહ્યુ', જ્યારે તમે આ ભવમાં મારી શારીરિક પીડા મટાડી શકતા નથી, તે પછી પ્રાણાતિપાત વિગેરે ધાર દુષ્કૃત્ય કરીને જ્યારે હું' નરક નિગેાદ વિગેરેમાં વચનથી પણુ અગેાચર (મુખથી કહી પણ ન શકાય તેવી) ધ્યાના પાત્ર બનીશ, ત્યારે તમે મને કેવી રીતે સહાયના કરશે!
કહેવાતુ' તાપ એ છે કે-મનુષ્ય પાપનું આચરણ કરીને ધનની પ્રાપ્તિ કરે છે, અને તેને ત્યાગ કરીને મરણને શરણે પહેાંચી જાય છે તે પરલેકમાં તે પાપના ફુલ સ્વરૂપ અનેક પ્રકારની વિષમ વેદનાએ ભાગવે છે, અને આ લેાકમાં તેના કુટુંબીજના તેણે મેળવેલ ધનના ઉપભેગ કરે છે. તેએ તે દુઃખ ભેાગવનારની રક્ષા કરવામાં સમથ થતા નથી. ાપા
