________________
सूत्रकृताइसूत्रे रूहाः सेनापतित्वं अजमानाः। 'यो विशुदेहिरिनो पृष्ठमुत्प्रेक्षन्ते-पृष्ठं नोमेक्षन्ते, बापमाणाय दुर्गादिकं न शोधयन्ति । ते इत्थं विचारयन्ति, "किं पर मरण सिया' कि परम् अन्यत् , यदि मरणं स्यात् । किमपरं युद्धधमानानामस्माकम् , यदि मरण स्यात् । यदि अस्माकं जयः तदा लोके यशः यदि वा मरणं भवेत् तदापि लोके ख्यातिः । नवरशरीरपातेनापि यदि स्थिरं कशः लस्यते तदा का क्षतिः संग्राममरणे तदुक्तंत्रिशरारुभिरविनश्वरमपि चपल स्थाम्नु वाञ्छतां विशदम् ।
प्राणैयदि शूराणां भवति यशः किन्न पर्याप्तम् ॥१॥ नश्वरशरीरनिधनेनाऽनश्वरं यशः प्राप्यते इति विचिन्त्य संप्रामाद्विमुखा नैव भवन्ति शुराः कदाचिद पीति भावः ॥६॥ शीर्ष भाग में उपस्थित होकर लेना का अधिपतित्व करते हुये पीछे की और नहीं देखते। आपत्ति ले बचने के लिए जुर्ग आदि स्थानों का अन्वेषण नहीं करते । वे तो यही सोचते हैं कि अधिक से अधिक होगा तोमरण ही छोणा-उसले अधिक और क्या होगा ? युद्ध करते हो यदि विजय प्राप्त हो गई तो लोक में यश खिलेगा और यदिभरण हो गया तो भी लोक में ख्याति होगी ! यदि नाशशील शारीर के नष्ट होने से स्थायी यश की प्राप्ति होती है तो संग्राम में भर जाने में क्या हानि है ? कहा है-'विशरारुभिरविनश्वर' इत्यादि।
'ताण बिलाशशील है और चपल है। इनके द्वारा अगर अविनचर और शार्थी निर्मल घश की प्राचिन्न होती है तो क्या शूरवीर पुरुषों के के लिए यह पर्याप्त नहीं है ? ॥१॥ સાથે ઉપસ્થિત થઈ જાય છે. તેઓ સમરાંગણમાંથી નાસી જઈને હું આદિમાં આશ્રય લેવાનો વિચાર પણ કરતા નથી તેઓ એ વિચાર કરે છે કે યુદ્ધમાં કદાચ મેં તને ભેટવું પડશે મોતથી અધિક અન્ય ભયનો તો ત્યાં અવકાશ જ નથી. જે યુદ્ધમાં વિજય મળશે, તે લેકમાં મારી કીતિ ગાવાશે અને કદાચ લડતાં પ્રાણ ગુમાવવા પડશે તે પણ લેકમાં મારો યશ ફેલાશે. જે આ નાશવંત શરીરને નાશ થવાથી સ્થાયી યશની પ્રાપ્તિ થવાની હિય તે આ સંગ્રામમાં પ્રાણોની આહુતિ દેવામાં પણ શી હાનિ થવાની १४. ५४ थे 3-'विशरारूभिरविनश्वर' त्याहि
“પ્રાણ વિન રાશીલ અને ચંચળ છે. જે તેના દ્વારા અવિનશ્વર અને સ્થાયી યશની પ્રાપ્તિ થતી હોય, તે શૂરવીર પુરુષને માટે એ શું પૂરતું નથી ?”
