________________
। अथ चतुर्थाध्ययनस्य चतुर्थ उद्देशः । इहानन्तरतृतीयोदेशकेऽनवद्यतपो वर्णितम् । तच्च संयमव्यवस्थितस्यैव संपूर्णतया भवति, तस्मात् संयमं प्रतिबोधयितुं चतुर्थोदेशकं कथयन्नादौ गृहीतप्रव्रज्यस्य कर्तव्यमाह-'आवीलए' इत्यादि ।
मूलम्-आवीलए पवीलए निप्पलिए जहित्ता पुव्वसंजोगं हिच्चा उवसमं ॥ सू० १॥
छाया-आपीडयेत् प्रपीडयेत् निष्पीडयेत् त्यक्त्वा पूर्वसंयोग हित्वा उपशमम् ॥
टोका--पूर्वसंयोग-पूर्वकालिकं मातापित्रादिसम्बन्ध, उपलक्षणात्पश्चात्संयोग श्वशुरादिसम्बन्धमपि त्यक्त्वा, यद्वा-पूर्व अनादिभवसमायातत्वेन प्राक्तनोऽसंयमः, तेन सह संयोगः पूर्वसंयोगस्तं त्यक्त्या, तथा-उपशमं कर्मोपशमकार
॥ चौथे अध्ययनका चौथा उद्देश ॥ इसके पहिले तृतीय उद्देशक में निरवद्य-निर्दोष तप का वर्णन किया जा चुका है, परन्तु निर्दोष तप की आराधना संपूर्ण रीति से जब तक जीव संयम में स्थित नहीं हो सकता तब तक उससे नहीं हो सकती; अतः संयम को प्रतियोधित करने के लिये इस चतुर्थ उद्देशक का प्रारम्भ किया जाता है। उसमें भी जिसने दीक्षा धारण की है, उसका सर्व प्रथम क्या कर्तव्य है ? इसका निरूपण सत्रकार करते हैं-'आपीलए' इत्यादि।
पूर्वकालिक-पूर्वकाल से सम्बन्ध रखनेवाले मातापिता आदि के तथा पश्चात्कालिक-श्वशुरादि के सम्बन्ध को, अथवा अनादि जन्मपरम्परा से संबंधित होने के कारण प्राक्तन असंयम भाव के अभी तक के
ચોથા અધ્યયનને ચેલે ઉદ્દેશ. આ પહેલાં ત્રીજા ઉદેશમાં નિરવદ્ય-નિર્દોષ તપનું વર્ણન કરેલ છે, પરંતુ નિર્દોષ તપની આરાધના સંપૂર્ણ રીતિથી જ્યાં સુધી જીવ સયમમાં સ્થિત નથી તે ત્યાં સુધી થઈ શકતી નથી, માટે સંયમને પ્રતિબંધિત કરવાને માટે આ
થા ઉદ્દેશને પ્રારંભ થાય છે. તેમાં પણ જેણે દીક્ષા ધારણ કરેલી છે. તેનું સર્વ प्रथम शुर्तव्य छे तेनु ३५५५ सूत्र२ ४२ छ-' आवीलए' त्यादि.
પૂર્વકાળથી સંબંધ રાખનાર માતા પિતા આદિના, તથા પછીના કાળમાં સંબંધ રાખવાવાળા શ્વશુરાદિના સબંધને, અથવા અનાદિ જન્મપર પરાથી સંબંધિત હોવાને કારણે પૂર્વ કાલિક જે અસયમભાવ છે તેના આજ સુધીના સંબંધને છોડી
