________________
-
आचारचिन्तामणि टीका अध्य० १ उ. ४ अफायश्रद्धोपदेशः विधासो विधेयः । अवध्यादिप्रत्यक्षतानिनोऽपि पूर्व भगवदाज्ञायां श्रद्धावन्तः सन्त एवाऽकायजीवान् विज्ञाय प्रत्यक्षज्ञानिनः संजाताः, अतः संयमिभिरवश्यमप्कायादिजीवरक्षायां सावधनिर्भवितव्यमिति परमार्थः ॥ ० ४ ॥
अप्कायलोकं भगवदाज्ञया विज्ञाय संपमिना यत् कर्तव्यं, तत् कथयति- से चेमि' इत्यादि।
से बेमि-णेव सयं लोग अभाइविखज्जा, णेच अत्ताणं अभाइक्विज्जा, जे लोयं अन्माइक्वइ से अत्ताणं अन्भाइक्खह, जे अत्ताणं अमाइवखइ, से लोयं अभाइक्रवइ ।। सू० ५ ॥
छायास ब्रवीमि नैव स्वयं लोकमभ्याख्यात, नैवात्माननमभ्याख्यात्, यो लोकमभ्याख्याति, स आत्मानमभ्याख्याति, य आत्मानमभ्याख्याति, स लोकमभ्याख्याति ।। सू०५॥ मानकर अवश्य विश्वास करना चाहिए । अवधिज्ञानी आदि प्रत्यक्षज्ञानी भी पहले भगवान् की आज्ञा पर श्रद्धा रखते हुए अप्काय के जीवों को नान कर प्रत्यक्षज्ञानी हुए, अतः संयमी जनों को अप्काय आदि के जीवों की रक्षा में सावधान होना चाहिए ।। सू. ४ ॥
भगवान् की आज्ञा से अप्कायलोक को जान कर संयमी को जो करना चाहिये वह प्रगट करते हैं-से वेमि' इत्यादि ।
मलाथ-वह मै कहता हूँ-स्वयं अपकायलोक का अपलाप न करे, आत्मा का अपलाप न करे, जो लोक का अपलाप करता है वह आत्मा का अपलाप करता है, और जो आत्मा का अपलाप करता है वह लोक का अपलाप करता है ।। सू. ५ ॥ માનને અવશ્ય વિશ્વાસ કરવો જોઈએ. અવધિ આદિ પ્રત્યક્ષ જ્ઞાની પણ પ્રથમ ભગવાનની આજ્ઞા પર શ્રદ્ધા રાખીને અપકાયના જીવેને જાણી કરીને પ્રત્યક્ષજ્ઞાની થયા, એ માટે સંયમી પુરૂએ અપ્લાય આદિના જીવોની રક્ષામાં સાવધાન રહેવું જોઈએ, (સૂ. ૪)
ભગવાનની આજ્ઞાથી અપૂકાલકને જાણીને સંયમીનું જે કર્તવ્ય છે તે પ્રગટ ४२ छ-'से बेमि' त्यादि.
મલાથ...તે હું કહું છું તે અપકાય લોકો અપલોપ-(હેવા છતાં નથી કહેવું તે) ન કરે. આત્માને અપલાપ કરે નહિ. જે લેકને અપલાપ કરે છે તેં આત્માને અપલોપ કરે છે. અને જે આત્માને અપલાપ કરે છે તે લેકને અપલાપ કરે છે. (સૂ. ૫)
