________________
भचारचिन्तामणि -टीका अध्य. १ उ. १ . ५ क्रिया० पापस्थान (१८) ३९६ गतरूपेषु रूपसहगतेषु स्वादिषु विषयेषु भवति, न तु सकलवस्तुविषये ।
उक्तञ्च -
" कम्हि णं भंते ! जीवाणं मेहुणेणं किरिया कज्जइ १ । गोयमा ! स्वेट वा स्वसहगए वा दव्वेसु" इति ( भग. १ श. ६ उ. ) (५) परिग्रहः
परिग्रहः = स्वस्वामिभावेन मूर्च्छा । स च प्राणिनामधिकलोभात् समस्तवस्तुविषये प्रादुर्भवति ।
कृत्याकृत्यविवेकोन्मूलकोऽक्षमारूप आत्मपरिणामः क्रोधः ६ । मानो = गर्वः ७ । माया=शाठयम् ८ | लोमो = गृध्नुता ९१ । रागःमीतिरासक्तिर्वा १० |
सब वस्तुओं में नहीं होता । चित्र, लेप्य, या काष्ठ आदि में अङ्कित किये जाने वाले रूपों में या स्त्री आदि में ही मैथुन का अध्यवसाय होता है । कहा भी है
MAAAAA
"भगवन् ! किस विषय में जीव मैथुन किया करते हैं ? गौतम ! रूपों में और रूप-युक्त विषयों (त्रियों आदि ) में । (भग. श. १, उ. ६)
(५) परिग्रह -
"यह वस्तु मेरी है मैं इसका कहते हैं । प्राणियों में लोभ की अधिकता सकती है।
कर्तव्य कर्तव्य के विवेक को (६) क्रोध कहलाता है । गर्व को (७)
I
स्वामी हूँ" इस प्रकार की मूर्च्छा को परिग्रह होने के कारण सभी वस्तुओं में मूर्च्छा हो
नष्ट करने वाला अक्षमारूप आत्मा का परिणाम मान और कपट को (८) माया कहते हैं ।
પણ સર્વ વસ્તુઓમાં નથી. ચિત્ર લેખ્ય અથવા કાઇ આદિમાં ચિતરવામાં આવેલા રૂપામાં અથવા આ આદિમાંજ મથુનના અધ્યવસાય થાય છે. કહ્યું પણ છે .~~~~ ‘ભગવન્ ! કયા વિષયમાં છત્ર મથુન ક્રિયા કરે છે?
((
गौतम रूपमा भने उपयुक्त विषयों (त्रियो आदि) भां” (लग०१ N-E-G) (4) परियदु
“ વસ્તુ મારી છે...હું તેના માલિક છું” આ પ્રકારની મૂર્છાને પરિગ્રહ કેહે છે. પ્રાણીઓમાં લાભની અધિકતા હૈાવાના કારણે સર્વ વસ્તુઓમાં મૂર્છા હોય છે.
કત વ્ય-અકર્તવ્યના વિવેકને નાશ કરવાવાળા, અક્ષમારૂપ આત્માનું પરિણામ તે अथ उडेवाथ छे. (९), गव ने भान (७), भने उपटने भाया मुडे छे (८), वृद्धि ते
