________________
26
(१५) दुःखाभावनिर्वाहकत्वेन दुरितनाशे गौणप्रयोजनत्ववर्णनम् ।
मिथ्याज्ञानजवासनानिवृत्तेर्दुखाभावनिर्वाहकतया मुक्तिरूपताशङ्कासमाधाने । (१६) एकदण्डिवेदान्तमतसिद्धमुक्तिः ।
तन्मतेऽविद्यानिवृत्तेगौणप्रयोजनत्वव्यवस्था ।
ब्रह्मसंवेदनस्याविद्यानिवर्तकत्वम् । (१७) स्फूर्तिपदार्थविवरणम् ।
जडात्मप्रपञ्चस्य स्वतःस्फूर्त्यभावे शारीरकाचार्यप्रमाणम् ।
ब्रह्मस्फूर्तेः स्वतस्त्वव्यवस्था । (१८) संसारदशायां अविद्यानिवृत्तिप्रसङ्गपरिहारः । ९) ब्रह्मपरिणामवादित्रिदण्डिमते लिङ्गशरीरनाश एव मोक्षः ।
लिङ्गशरीरस्वरूपम् ।
मतद्वये मायानिवृत्तेरविशेषः । (२०) अदृष्टस्याविद्यापदवाच्यत्वे युक्तिः । (२१) बुद्धिनिवृत्त्या सुखदुःखनिवृत्तिरिति मतनिरासः । (२२) तत्त्वज्ञानस्यादृष्टनाशकत्वानुपपत्तिशङ्का नैयायिकमते ।
वासनानाशे तत्त्वज्ञानस्य पृथक्कारणताकल्पनेन गौरवम् । (२३) बुद्धितत्त्वनाशानुपपत्त्या तत्समाधानम् । (२४) बुद्धिसम्बन्धात्पुरुषबन्धस्तल्लयान्मोक्ष इति साङ्ख्यमतम् ।
तन्मतखण्डनम् । (२५) नित्यसुखानुभवोऽपवर्ग इति भट्टमतम् ।
तत्र श्रुतिप्रमाणम् । (२६) आनन्दविशिष्टस्यात्मनो नित्यत्वेन तद्विशेषणमानन्दो नित्य इति मीमांसकमतम् । (२७) विशेषणान्वयापरित्यागे तन्मते ईश्वरसिद्धापत्तिरित्याशयेन तन्निराकरणम् । (२८) मुक्तस्य सुखसम्बन्धानुपपत्तिशङ्का ।
प्रियाप्रिये न स्पृशत इत्यत्र तदुभयानुयोगिकमुक्तात्मकर्मकस्पर्शकर्तृत्वाभावप्रत्यायनम् ।
स्पृशधातोः सत्तार्थकतया सुखदुःखोभयाभावास्तित्वशङ्कानिरसने । (२९) श्रुतिविरोधभयेन सुखसत्त्वेऽपि आत्मनि व्यासज्यवृत्तिधर्मावच्छिन्नसुखा
भावसिद्धिः। तादृशाभावानङ्गीकारमते न स्पृशत इत्यस्यार्थः ।
सुखपदस्य जन्यसुखत्वाभिप्रायेण कल्पान्तरम् । (३०) वेदान्तिमते देहाभावान्मुक्तस्य सुखसाक्षात्कारानुपपत्तिशङ्का ।
शरीराभावेऽपि मुक्तस्य तदुपपत्तिसिद्धान्तः । (३१) भट्टमतखण्डनम् । (३२) तन्मतेऽपि दुःखनिवृत्तेरेव मुक्तितायामानन्दमित्यादिश्रुतिसमर्थनम् ।