________________
कल्पनियुक्तिः
५७. सयगुणसहस्सपागं, वणभेसज्जं जइस्स जायणता ।
तिक्खुत्त दासीभिंदण, ण य कोवो सयं पदाणं च ॥१०८॥ ५८. पासत्थि पंडुरज्जा, परिण गुरुमूल णाय अभिओगा ।
पुच्छति य पडिक्कमणे, पुव्वब्भासा चउत्थम्मि ॥१०९॥ ५९. अपडिक्कम सोहम्मे अभिओगा देवि सक्कओसरणं ।
हत्थिणि वायणिसग्गो गोतमपुच्छा य वागरणं ॥११०॥
पक्कं । तं च साधुणा मग्गितं । ताए दासी संदिट्ठा 'आणेहि' । ताए आणंतीए भायणं भिन्नं । एवं तिन्नि वारे भिण्णाणि । ण य रुट्ठा तिसु सतसहस्सेसु विणटेसु । चउत्थ वारा अप्पणा उठेतुं दिन्नं । जति ताव ताए मेरुसरिसोवमो माणो निहतो किमंग पुण साधुणा?, निहणियव्वो चेव ॥१०५-१०६-१०७-१०८॥
(५८-६१) (प्रा०चू०) मायाए पंडरज्जा नाम साधुणी । सा विज्जासिद्धा आभिओग्गाणि बहूणि जाणति । जणो से पणय-कर-सिरो अच्छति । सा अण्णदा कदापि आयरियं भणति, ‘भत्तं पच्चक्खावेह' । ताहे गुरुहिं सव्वं छड्डाविता पच्चक्खातं । ताहे सा भत्ते पच्चक्खाते एगाणिया अच्छति, ण कोइ तं आढाति । ताहे ताए विज्जाए आवाहितो जणो आगंतुमारद्धो पुप्फगंधाणि चित्तूण । आयरिएहिं दोवि पुच्छिता वग्गा भणंति ‘ण याणामो' । सा पुच्छिता भणति-'आमं मए विज्जाए कतं' । तेहिं भणितं-'वोसिर' । ताए वोसटुं । द्वितो लोगो आगंतुं । सा पुणो एगागी । पुणो आवाहितं सिद्धं (8) च । ततियं अणालोइतुं कालगता सोधम्मे कप्पे एरावणस्स अग्गमहिसी जाता । ताहे आगंतूण भगवतो
शतगुणसहस्रपाकं लक्षपाकम् । व्रणभेषजं तस्या अभूत् । यतेर्याचना अभूत् । त्रि:कृत्वः दास्यास्तैलपात्रं भिन्नम् । न च कोपः कृतः । स्वयं प्रदानं कृतम् ॥१०८।।
(५८-६१) (अव०) पार्श्वस्था पाण्डुरार्या साध्वी । परिज्ञाम्=अनशनं गुरुपादमूले जग्राह । ज्ञातानाम् लोकानां अभियोग: मन्त्रः कृतः । गुरुः पृच्छति । सा प्रतिक्रामति । पूर्वाभ्यासात् पुनः करोति । एवं चतुर्थे वारे ॥१०९॥
अप्रतिक्रम्य अनालोच्य सौधर्मे आभियोगिका देव्यभूत् । शक्रस्य ऐरावणस्य पत्नी । अवसरणम् आगमनम् । श्रीवीरस्य पुरतः हस्तिनीरूपेण नाट्यकरणे विरूपो वातनिसर्गः शब्दश्च अभूत् । गौतमेन पृच्छा कृता । श्रीवीरेण च भवान्तरव्याकरणा च । अन्योऽपि साधुः साध्वी च य एवं मायां करोति स एव वातं करोति । तस्मात् माया न कार्या ॥११०॥
