________________
८८
अब्भुवगयगयवेरा, णातुं गिहिणो वि मा हु अहिगरणं । कुज्जाहि कसाए वा, अविगडियफलं व सिं सोउं ॥ ३२०१ ॥
पच्छित्तं बहुपाणा, कालो बलिओ चिरं च ठायव्वं । सज्झाय - संजम - तवे, धणियं अप्पा णियोतव्वो ॥३२०२॥
कल्पनिर्युक्तिः
अट्ठ उदुबद्धिएस मासेसु जं पच्छित्तं संचियं ण वूढं तं वासासु वोढव्वं । किं कारणं तं वासासु वुज्झते ? भण्णते - जेण वासास बहुपाणा भवंति, ते हिंडंतेहिं वहिज्जंति, सीयाणुभावेण य कालो बलितो, सुहं तत्थ पच्छित्तं वोढुं सक्कति । एगक्खेत्ते चिरं अच्छियव्वं तेण वासासु पच्छित्तं वुज्झति । अवि य सीयलगुणेण बलियाई इंदियाइं भवंति । तदप्पणिरोहत्थं तवो कज्जति । पंचप्पगारसज्झाए उज्जमियव्वं, सत्तरसविहे य संजमे, बारसविहे य तवे अप्पा धणियं सुट्टु णिओएयव्वो, णिउंजितव्यमित्यर्थः ॥३२०२||
पुरिमचरिमाण कप्पो, तु मंगलं वद्धमाणतित्थम्मि ।
तो परिकहिया जिणगण -हरा य थेरावलिचरितं ॥३२०३॥
पुरिमा उसभसामिणो सिस्सा, चरिमा वद्धमाणसामिणो । एतेसिं एस कप्पो चेव जं वासासु पज्जोसविज्जंति, वासं पडउ मा वा । मज्झिमाणं पुण भणितं - पज्जोसवेंति वा ण वा, जति दोसो अत्थि तो पज्जोसवंति, इहरहा णो । मंगलं च वद्धमाणसामितित्थे भवति । जेण य मंगलं तेण सव्वजिणाणं चरिताणि कहिज्जंति, समोसरणाणि य, सुधम्मातियाण थेराणं आवलिया कहिज्जति ||३ २०३ || एत्थ सुत्तणिबधे य इमो कप्पो कहिज्जति
सुत्ते जहा णिबंधो, वग्घारियभत्तपाणमग्गहणं ।
विस्सी यहियासि वग्घारिए गहणं ॥३२०४॥
"णो कप्पति णिग्गंथाण वा णिग्गंथीण वा वग्घारिय- वुट्टिकायंसि गाहावतिकुलं भत्ताए वा पाणाए वा णिक्खमित्त वा पविसित्तए वा । कप्पइ से अप्पवुट्टिकायंसि संतरुत्तरंसि गाहावइकुलं भत्ताए वा पाणाए वा निक्खमित्त वा पविसित्तए वा । ( कल्पसूत्र २५३) वग्घारियं णाम जं तिण्णवासं पडति, जत्थ वा णेव्वं वासकप्पो वा गलति, जत्थ वासकप्पं भेत्तूण अंतो काओ य उल्लेति, एयं वग्घारियं वासं । एरिसे ण कप्पति भत्तपाणं धेत्तुं । सुत्ते जहा णिबंधो तहा न कल्पते इत्यर्थः । अवग्घारिए पुण कप्पंति भत्तपाणग्गहणं काउं । कप्पति से अप्पवुट्टिकायंसि संतरुत्तरंसि, संतरमिति अंतरकप्पो, उत्तरमिति वासकप्पकंबली ।
इमेहिं कारणेहिं बितियपदे वग्घारियवुट्टिकाये वि भत्तपाणग्गहणं कज्जति " णाणट्ठी" पच्छद्धं । “णाणट्ठी” त्ति जदा को ति साहू अज्झयणं सुत्तक्खंधमंगं वा अहिज्जति, वग्घारियवासं पडति, ताहे सो वग्घारिए वि हिंडति ।
'तवस्सी' त्ति अहवा - छुहालु अणधियासो वग्घारिए हिंडति । एते तिणिहि वग्घारि संतरुतरा हिडंति । संतरुत्तस्य व्याख्या पूर्ववत् । अहवा - इह संतरं जहासत्तीए चउत्थमादी करेंति । उत्तरमिति 'वाले सुत्तादिए' ण अडंति || ३२०४॥