________________
१५४
भवभावना
तो सयमवि अन्नेण व, भग्गे एयम्मि अहव एमेव। अन्नोऽन्नदिसिं सव्वे, वयंति तह चेव संसारे॥१३॥ घररज्जविहवसयणाइएसु रमिऊण पंच दियहाइं। वच्चंति कहिं पि वि निययकम्मपलयानिलुक्खित्ता॥१४॥ अहवा जह सुमिणयपावियम्मि रज्जाइइट्ठवत्थुम्मि। खणमेगं हरिसिज्जंति, पाणिणो पुण विसीयंती॥१५॥ कइवयदिणलद्धेहि, तहेव रज्जाइएहिं तूसंति। विगएहि तेहि वि पुणो, जीवा दीणत्तणमुर्वेति॥१६॥ रुप्पकणयाइ वत्थु, जह दीसइ इंदयालविज्जाए। खणदिट्ठनट्ठरूवं, तह जाणसु विहवमाईयं॥१७॥ संझब्भरायसुरचावविब्भमे घडणविहडणसरूवे। विहवाइवत्थुनिवहे, किं मुज्झसि जीव ! जाणंतो ?॥१८॥ पासायसालसमलंकियाइं जइ नियसि कत्थइ थिराइं। गंधव्वपुरवराई, तो तुह रिद्धी वि होज्ज थिरा॥१९॥ धणसयणबलुम्मत्तो, निरत्थयं अप्प ! गव्विओ भमसि। जं पंचदिणाणुवरिं, न तुमं न धणं न ते सयणा॥२०॥ कालेण अणंतेणं, अणंतबलचक्किवासुदेवा वि। पुहईऍ अइक्कंता, कोऽसि तुमं ? को य तुह विहवो ?॥२१॥ भवणाइ उववणाइं, सयणासणजाणवाहणाईणि। निच्चाई न कस्सइ न, वि य कोइ परिरक्खिओ तेहि॥२२॥ मायापिईहिं सहवड्ढिएहिं मित्तेहिं पुत्तदारेहिं। एगयओ सहवासो, पीई पणओ वि य अणिच्चो॥२३॥ बलरूवरिद्धिजोव्वणपहुत्तणं सुभगया अरोयत्तं। इटेहि य संजोगो, असासयं जीवियव्वं च॥२४॥ इय जं जं संसारे, रमणिज्ज जाणिऊण तमणिच्चं। निच्चम्मि उज्जमेज्जसु, धम्मे च्चिय बलिनरिंदो व्व॥२५॥ रोयजरामच्चुमुहागयाण बलिचक्किकेसवाणं पि। भुवणे वि नत्थि सरणं, एक्कं जिणसासणं मोत्तुं।॥२६॥