________________
જ્ઞાનીને મહિમા અહો, પરમ ઉપકાર ! શ્રી સદગુરુ જ્ઞાનીને, અહો, પરમ ઉપકાર !! યુગયુગના માયા – મેલનો સમીપે સર્વ નિખાર,
અહો, શ્રી સદગુરુને ઉપકાર! અહીં-તહીં, આ-તે વિટંબણામાં, લખ–ચોર્યાસી ફરિચા, શાસ્ત્ર-પઠન કે કે કરી ક્રિયા, આત્મ-અર્થ આવરિયા;
એ શરણે સૌ અણસાર,
અહો, શ્રી સદ્ગુરુનો ઉપકાર ! અધમ, અયોગી, અજ્ઞાની ને અતિ પ્રતિબદ્ધ, પ્રમાદી, પુદગલ–પ્રેમી ખચિત અચિત શો, વિષયે વિષિત અનાદિ;
આ તિ ને ૨ ણ કા ૨,
અહો, શ્રી સશુરુનો ઉપકાર ! અનિત્ય દેહતણું અભિમાન ને ભરી અહંકાર હૃદયમાં, અસત્સંગી રંગી પ્રજન, શૂન્ય વિવેક વિનયમાં;
મિથ્યાત્વ માટે સંસાર,
અહો, શ્રી સદ્દગુરુનો ઉપકાર! સત્ય, દયા, સમતા, શીલ વિના, વિચર્યો મારગ રાગે, અરસપરસની રસમાયામાં, મૂઢ રહ્યો અનુરાગે;
ભવસાગર તરણી તાર,
અહો, શ્રી સદગુરુનો ઉપકાર ! કર્મ અનંતા પ્રગટ હિમાલય, મેરુ-અચલ વિભાવી, ક્ષણ-ક્ષણ કરતાં વહ્યાં યુગાન્તર, નિષ્પરિણામી ધ્યાવી,
આંતમુહૂર્ત ભવનો પાર, અહા, શ્રી સદ્દગુરુનો ઉપકાર !
