________________
५४]
[प्रतिक्रमण-आवश्यक आ जीव ज्यारे आस्रवोनुं तेम निज आत्मा तणुं जाणे विशेषांतर, तदा बंधन नहीं तेने थतुं. ७१.
अर्थ:-ज्यारे आ जीव आत्माना अने आस्रवोना तफावत अने भेदने जाणे त्यारे तेने बंध थतो नथी.
णादूण आसवाणं असुचित्तं च विवरीयभावं च । दुक्खस्स कारणं ति य तदो णियत्तिं कुणदि जीवा ॥७२॥ अशुचिपणुं, विपरीतता आस्रवोनां जाणीने, वळी जाणीने दुःखकारणो, अथी निवर्तन जीव करे. ७२.
अर्थ :-आस्रवोर्नु अशुचिपणुं अने विपरीतपणुं तथा तेओ दुःखना कारण छे अम जाणीने जीव तेमनाथी निवृत्ति करे छे.
जीवणिबद्धा एदे अधुव अणिचा तहा असरणा य । दुक्खा दुक्खफल त्ति य णादूण णिवत्तदे तेहिं ॥७४॥ आ सर्व जीवनिबद्ध, अध्रुव, शरणहीन, अनित्य छे, ओ दुःख, दुःखफळ जाणीने अनाथी जीव पाछो वळे. ७४.
अर्थ:-आ आस्रवो जीवनी साथे निबद्ध छे, अध्रुव छे, अनित्य छे तेम ज अशरण छे, वळी तेओ दुःखरूप छे, दुःख ज जेमचें फळ छे अवा छे, अबु जाणीने ज्ञानी तेमनाथी निवृत्ति करे छे.
(५) संवरनुं स्वरूप जीवना शुभाशुभ भावो केम अटकाववा ते बतावनारुं स्वरूप उवओगे उवओगो कोहादिसु णत्थि को वि उवओगो । कोहो कोहे चेव हि उवओगे णत्थि खलु कोहो ।।१८१॥ . उपयोगमां उपयोग, को उपयोग नहि क्रोधादिमां,
छे क्रोध क्रोध महीं ज, निश्चय क्रोध नहि उपयोगमां. १८१.
