________________
प्रतिक्रमण-आवश्यक ]
. [३७ जो दु पुण्णं च पावं च भावं वजेदि णिचसो। तस्स सामाइगं ठाइ इदि केवलिसासणे ॥१३०॥ जे नित्य वर्ने पुण्य तेम ज पाप बन्ने भावने, स्थायी समायिक तेहने भाख्यं श्री केवळीशासने. १३०.
अर्थ :-जे कोई नित्य पुण्य अने पापभावोने त्यागे छे, तेने स्थायी (खरी) सामायिक होय छे ओम श्री केवळी भगवाने आगममां . कह्यु छे.
जो दु हस्सं रई सोगं अरतिं वजेदि णिच्चसो। तस्स सामाइगं ठाइ इदि केवलिसासणे ॥१३१॥ जो दुगंछा भयं वेदं सव्वं वजेदि णिचसो । तस्स सामाइगं ठाइ इदि केवलिसासणे ॥१३२॥ जे नित्य वर्जे हास्यने, रति अरति तेम ज शोकने, स्थायी समायिक तेहने भाख्यं श्री केवळीशासने. १३१.. जे नित्य वर्ने भय जुगुप्सा, वर्जतो सौ वेदने,
स्थायी समायिक तेहने भाख्युं श्री केवळीशासने. १३२. - अर्थ :-जे हास्य, शोक, रति, अरति, जुगुप्सा, भय, त्रण प्रकारना वेद ओम सर्वे नोकषायने नित्य दूर राखे छे, तेने स्थायी (खरी) सामायिक होय छे ओम श्री केवळी भगवाने आगममां कयुं छे..
जो दु धम्मं च सुकं च झाणं झाएदि णिचसो । तस्स सामाइगं ठाइ इदि केवलिसासणे ॥१३३॥ जे नित्य ध्यावे धर्म तेम ज शुक्ल उत्तम ध्यानने, स्थायी समायिक तेहने भाख्यं श्री केवळीशासने. १३३ .
