________________
(૪૩૩) બહુ વીતી થોડી રહી,અબ તો સુરત સંભાર; પરભવ નિશ્ચય ચાલનો, વૃથા જન્મ મત હાર. ૧૧ ચાર કોશ ગ્રામાંતરે, ખરચી બાંધે લાર; પરભવ નિશ્ચય જાણો, કરીએ ધર્મ વિચાર. રજ વિરજ ઊંચી ગઈ, નરમાઈ કે પાન; પત્થર ઠોકર ખાત હૈ, કરડાઈ કે તાન. ૧૩ અવગુન ઉર ધરીએ નહિ, જો હુવે વિરખપ બબૂલ; ગુન લીજે કાલું કહે, નહિ છાયામેં સૂલ. જૈસી જાપે વસ્તુ હૈ, વૈસી કે દિખલાય; વાકા બૂરા ન માનીએ, કહાં લેને વો જાય ? ૧૫ ગુરુ કારીગર સારિખા, ટાંકી' વચન વિચાર; પત્થરસે પ્રતિમા કરે; પૂજા લહે અપાર. ૧૬ સંતનકી સેવા યિાં, પ્રભુ રીજત હૈ આપ; જાકા બાલ ખિલાઈએ, તાકા રજત બાપ. ૧૭ ભવસાગર સંસારમેં, દિપા શ્રી જિનરાજ ઉદ્યમ કરી પહોંચે તીરે, બેઠી ધર્મ જહાજ. નિજ આતમકું દમનકર, પર આતમકું ચીન; પરમાતમકો ભજન કર, સોઈ મત પરવીન. ૧૯ સમજી શકે પાપર્સ, અણસમજુ હરખંત; વે લૂખાં વે ચીકણાં, ઈણ વિધ કર્મ બધંત. ૨૦ સમજ સાર સંસારમેં, સમજુ ટાલે દોષ; સમજ સમજ કરિ છવહી, ગયા અનંતા મોક્ષ. ઉપશમ વિષય કષાયનો, સંવર તીનું યોગ; કિરિયા જતન વિવેકર્સે, મિટે કર્મ દુઃખ રોગ. ૨૨ રોગ મિટે સમતા વધે, સમડીત વ્રત આરાધ; નિર્વેરી સબ જીવર્સે, પાવે મુક્તિ સમાધ. ૨૩
ઈતિ ભૂલચૂક મિચ્છા મિ દુક્કડું ૧ લક્ષ. ૨ સાથે. ૩ નરમાસપણાથી. ૪ તન્મયપણું. ૫ બાવળનું વૃક્ષ. ૬ ટાંકણારૂપ વચન ૭ ડરે
