________________
૧૩
(૪૨૮) બૂરા બૂરા સબકો કહે, બૂરા ન દીસે કોઇ; જો ઘટ શોધે આપનો, મોસું બૂરા ન કોઈ. કહેવામાં આવે નહિ, અવગુણ ભર્યા અનંત; લિખવામાં ક્યુ કર લિખું, જાણો શ્રી ભગવંત. કરુણાનિધિ કૃપા કરી, કર્મ કઠિન મુઝ છેદ; મિથ્યા મોહ અજ્ઞાનકો, કરજો ગ્રંથિ ભેદ. પતિત ઉદ્ધારન નાથજી, અપનો બિરુદ વિચાર; ભૂલચૂક સબ માહરી, ખમીએ વારંવાર. માફ કરો સબ માહરા, આજ તલકના દોષ; દીનદયાળુ દો મુજે, શ્રદ્ધા, શીલ સંતોષ. આતમનિંદા શુદ્ધ ભની, ગુનવંત વંદન ભાવ; રાગદ્વેષ પતલા કરી, સબસે ખીમત ખીમાવ.' છૂટું પિછલાં પાપસે, નવાં ન બાંધું કોઈ; શ્રી ગુરુદેવ પ્રસાદસેં; સફળ મનોરથ હોઈ પરિગ્રહ મમતા તજી કરી, પંચ મહાવ્રત ધાર; અંત સમય આલોચના, કરું સંથારો સાર. તીન મનોરથ એ કહ્યા, જો ધ્યાવે નિત મન્ન; શક્તિ સાર વર્તે સહી, પાવે શિવસખ ધન્ન. અરિહા દેવ નિગ્રંથગુરુ, સંવર નિર્ભર ધર્મ; આગમ શ્રી કેવલિ કથિત, એહી જૈન મત મર્મ. આરંભ વિષય કષાય તજ,શુદ્ધ સમકિત વ્રત ધાર; જિન આજ્ઞા પરમાન કર, નિશ્ચય ખેવો પાર. ક્ષણ નિકમો રહનો નહીં, કરનો આતમ કામ; ભણનો ગુણનો શીખનો, રમનો જ્ઞાનારામ. અરિહા સિદ્ધ સબ સાધુજી, જિનાજ્ઞા ધર્મસાર; મંગલિક ઉત્તમ સદા, નિશ્ચય શરણાં ચાર. ઘડી ઘડી પલ પલ સદા, પ્રભુ સ્મરણકો ચાવ;
નરભવ સફલો જો કરે, દાન શીલ તપ ભાવ. ૧ ક્ષય, ક્ષમાવો. ૨ અનુસાર, પ્રમાણે. ૩ ઉતરો ૪. ઉત્સાહ
૨૨
૨૬
