________________
પ૬
...૪૯
...૫૦
...૫૧
•..૫ર
પરનારી વ્યસનઇલલિતાંગ, સંચારામાંહિ વસઇ સુચંગ; ઘણ વૂઠઇવલિ લઇ તસુધોઇ, તુહિ વ્યસન ન મેલ્યુઇ કોઈ સીહ ગુફા મુનિ હોઇ સીયાલ, વેસ્યા વાસિ વસિઉતતકાલ; બંધવ હણામયણરથ રાઉ, નારિ કાનિધિ વિષય ઉપાય મૃગાવતી પુત્રી સંબંધ, સહી જાયંધ અધિકરાગંધ; ન છૂટઇવિષય આગલિ જગનાહ, આદીસરિ યુગલિઇ વીવાહ સુનંદાપર યુગલિઇ વલિ ગ્રહી, વાત કિસી ન વિરાગઇ રહી; ગિણિ જ્ઞાન ધરતાં અરિહંત, વિષ સમ વિષય રમઇ જાણંતા ચઉદ પૂરવધર મૂકઇ દીખ, કહુ કુણ નઇ કુણ આપઇ સીખ ? જઇનવિ હુંતઉ નારી પાસ, તુ કુણા કુણ ન લડત મુગતિઇ વાસા વિષય પરિવસિ થાઇ કાજ, તે કહિતા મુઝ આવઇ લાજ; તીરઇ વિષય વાહિઉતે રહિ, વેસ્યા અવગુણ ગુણ કરિ ગ્રહિ વલતું નાવઇઘર'ટૂકડઉ, વસિં કરિઉ જાણે અહિ મોરડઉ! દીહ રાતિ નવિ અંતરગિણિ, બાર વરસ તિહિઇમ નિર્વહઇ સાઢી સોલ કોડિ સોવન્ન, વેસે વિસન લાગિ જિણઇ દિન; તાતઇ તેડાવિઉ બહુલી વાર, ઉત્તમ નઇ એ અછઇ વિચાર
...૫૩
...૫૪
•..૫૫
...૫૬
•..૫૦
દુહા : ૪ ચતુર મનુષ્ય જગિભોલાવ્યાં, કરમ તણઇ સુવિસેષિ; તેનવિ ઢીલાં મૂકીઇ, આદરદીઇ ગુણ દેખિ પણિ કઇવન્નઉ ઇક્કમન, તેરાઉનાવઇ જામ; માય તાય બહુ દુખિ ભરયાં, નિજ મનિ ચિંતઇતાંમાં પહિલેજાંહ ન રાખીઇ, પરઘરિવેલિ ચડંતિ; પછઇ પાછી તાણતાં, ગુણ તંતૂઆ બૂટંતિ”
.૫૮
...૫૯
..૬૦
ચોપાઈ દિન દિન ખીણ પૂત્ર વિયોગિ, માય ડાયપુહતાં પરલોકિ; સુત નવિ જાણઇ તે વિરતંત, કમલણિ હંસ જેમ એકતા એક દિવસિ અક્કા ઇમ ભણઇ, “દ્રવ્ય જોઇઇપ્રભુ અહ તણઇ;”
તઉ મંદિરિ ચેટી મોકલી, લહી ‘અહિનાણ પ્રીયાનઇ મિલી ૧. નજીક; ૨. મોર;૩.પા. આદરીઈ;૪. જ્યાં; પ. પાખીજી;૬.એંધાણ, નિશાની.
...૬૧
––––––––––
