________________
૨૬૫
દુહા : ૨ એકાદશ વરસાંમાંહે, કયવનો સુત હોય; ભણે સદા પાઠક કનેં, વિધરૂં આગમ જોય બારેં વરસ વિતાં થકાં, `સગિઠોડ મુકાંમ; સથવાડો આયો સુણી, હરખાતી જયશ્રી તાંમ ‘ઈણ સાથાં સંગે પીઉ,બારે વરસ કમાય; આયા છેં નિશ્ચે સહી, મિલસ્યું ‘પ્રતિ જાય’ ઈમ વિચાર કરતી થકી, નિસા ગમાવે 'દૂર; સૂણો વાત અક્કા તણી, ઈણ પર કરેં 'વિચૂર
||૧||
....
||૨||
||3||
||૪||
ઢાળ : ૨ (લહરાની એ દેશી)
હો સ્વા ||૧||
હો. સ્વા ||૨||
હો સ્વા૰ ||૩||
ચ્ચાર વહુસું કજીયો કરે, ‘“કાઢો ઘરથી બાર’’ હો સ્વારથ જગ પ્યારો; સુણ સાસુરા બોલડા, ઉપનો દૂખ અપાર ચ્યાર વહુ મિલ સામંઠી, કરે આલોચ વિચાર હો. સ્વા ‘સાસુ હુઈ સ્વાનણી, “વિરચી કરેં 'વિગાડ’ વહુયર હિલમિલનેં કહે, ‘‘પ્રીતમ કેમ છોડાય ? હો. સ્વા. બારે વરસની પ્રીતડી, જીવ રહ્યો રંગ લાય પહિલી પોતે થૈ કીયો, સબલ અન્યાય અકાજ હો. સ્વા ઘર ઘરણી કરી રાખીયો, કીધી ન કુલરી લાજ જાયે પરાયેં ઘર વસ્યો, ગરજ સરી કોડ લાખ હો સ્વા કાંમ સરયો દૂખ વિસરયા, હિંવે કાં દિખાવો કાખ ? લાજ રહી લખમી રહી, બેટા હુઆ ચ્યાર હો કરતાર તુઠો એ દીયો, ભાગ વડે ભરતાર હિવે તો ઈણમેં છોડતાં, ન વણૅ કાંઈ વાત હો સ્વા નેહૂ ન છૂટે જીવતાં, ભીની સાતે ધાત
હો સ્વા૰ ||૪||
હો. સ્વા૰ ||૫||
સ્વા
હો સ્વા૰ ||૬||
હો સ્વા ||||
ખાંણા પીણા પહરણા, કાજલ તિલક તંબોલ હો સ્વા ઈણ વિણ સહુ અલખાંમણા, ઈણ વિણ નહીં કો મોલ’’ જોર વહે તે ડોકરી, તડક ભડક બોલે તૂટ હો
હો સ્વા૰ ||૮||
સ્વા
"
‘રહો રે આપણી લાજમે, કાઢસું “ધિગાનેં કૂટ
હો. સ્વા. ||૯||
૧. સાર્થ; ૨. સામે, હ.પ્ર.(ખ)નો પા પ્રીતે; 3.મુશ્કેલીથી; ૪. વિચાર; ૫. ગુસ્સે થયેલી; ૬. બગાડ; ૭. ધીંગાણું.
