________________
૧૩૮
આદિથકી સંબંધજી, માંડઇ કહ્યો...રિ છેહ; “બુધિતોમ્હારી તઉ ખરી, આણી મેલો તેહ રાજગ્રહિ નગરી વિષઇ, ગલી ન જાણું ગેહ; પુત્ર ચ્યાર વહુ ચ્યારહી, માહરી છઇ સુસનેહ દેવલમઇ સુતા થકાં, લેઇ ગઇ મુઝ પ્રાહિં; દેવલમઇં ફિરિ મુકીયો, ઓહી અવસ્થા માંહિ મંત્રીસર ભાખિ ભલો, ‘કરત ઘણેરી હાસિ; ચતુરાઇ તો દીસિ ઘણી, અતિ સાહજી પાસિ! વરસ બાર વસીયા જિહાં, નવિ જાણો તે ધામ ? પસુ ભલા તો તુમ્હ થકી, ભુલઇ નહી નિજ ઠાંમિ!’' “ લેઇ ગઇ ભરિ નીદમઇ, આપણ પઇ ઉઠાય; રાખ્યો સપ્તમ ભૂમિકા, ખબરિ કિહાંથી થાય ?’’ ‘‘ઉલખસઇ તુમ્હ તાતનઇ, જેહ છઇ થાહરા નંદ? કઇ રે નહી એ વાતનો, ઉત્તર આપિઅ મંદ?’ દેખ્યાં પાખલિ લાગસઇ, તાત નામ કહી તેહ; ખોલઇ બિસી ખાંચસિ, મૂહ મારી એહ પતીનઇ રે પિછાણસઇ, કઇ છઇ ભોલો ભાવ; કિઉં ન પિછાણસિ નારિનઇ, એસ્સો કહ્યો કહાય’’ મંત્રી કહિ ‘‘ચિંતા નહીં, પ્રગટ કરું પરિવાર; તઉ રે સુનંદા જાઇયો, નામિ અભયકુમાર''
ઢાળ : ૪ (સુધારસ મુરલી વાજઇ...એ દેશી) અભયકુમાર અનોપમ આછો, મંડાવઇ પ્રાસાદ; *હા(દ્વા)રજદોએ રખાયાં તેહનો, આણીનઇ અહલાદ મતિ કરિ મોટી એ મંત્રીસર,ધનિ!ધનિ! અભયકુમાર...આંચલી એકજ દ્વારિપ્રવેસ કરેવો, બીજે છઇ રે નીસાર; સુર મુરતિ કયવના સરિખી, થાપી મૂલ ગભાર કો દેખ્યો કયવનો જાઇ, કોઇ એ આકાર; નગરીમાંહિ પડહ વજાયો, ભાખ્યો એ સુવિચાર
૧. પ્રથમ, આરંભથી; ૨. ખંતથી; ૩. હ.પ્ર. (ક)નો પા હાર.
.૨૬૩
..મતિ
...૨૬૪
...૨૬૫
...૨૬૬
...૨૬૦
...૨૬૮
...૨૬૯
...૨૦૦
...૨૦૧
...૨૦૨
...૨૦૩
...મતિ ...૨૦૪
***૨૦૫
