________________
૧૨૦
..સોટાં ..પ૦
..સોટાં .૫૮
..સોટાં....૫૯
...સોટાં..૬૦
મનની જૂઠી માનીની, વચનઇપણિ એ એમ; કાયાઇ જૂઠી ખરી હો, ફિટ! વેશ્યાનો પ્રેમ કોટીનઇધન દેખિવઇ, માનઇ સ્માન સમાન; નિસ્નેહણિ ને નિર્ગુણી હો, એહથી નરગ નિદાના માંસ મિશ્ર મિશ્રિત જ સુરા, નટવિટસુચિત્ત તાસ; વદન સદન નરકા તણો હો, કયું ન લઇ જન ત્રાસ ?' ઇમ ચીંતવતોનીકલ્યો, આવો નિજ ઘરિ ચાલી; પડીયાં મંદિરખીયાં હો, દૈવ પ્રતિ દઇ ગાલી. ધિ ! ધિ! એ મુઝ જીવીયું, ધિ!ધિ!મુઝ અવતાર; માવીત્રા નઇ દુખદીઉં હો, તે જાણિ કરતાર દ્રવ્ય વિણાસ્યો વ્યસને મઇંરે, ભોગકર્યાબની નિર્લજ્જ; ઘણું કિશું કહી ભાખીયાં હો, સરયો ના કોઈ કાર્જ' ઇમ ચિંતવનો સ્વામીજી, ચાલી આયો ઘરમાંહિ; સનમુખ આવી સુંદરી હો, ઉઠી નઇં ઉછાંહિ જલ ભાજન કરમાઇ ગ્રહી, ધઇ આચમન અપાર; ઉંચા આસણ બvસાર્યો હો, કયવન્તો સુકુમાર ઢાલ ભલી બાવીસમી, કુવિસનથી દુખ થાય; શ્રી ગુણસાગર સૂરિજી હો, સુવ્યસન છઇ સુખદાય
...સોટાં...૬૧
...સોટાં
૬૨
..સોટાં...૬૩
...સોટાં...૬૪
...સોટાં...૬૫
૬૬
૬૦
દુહા ૨ (રાગ : ધન્યાશ્રી) આજ હુઉસુવિહાણજી, આજ હુઉ કલ્યાણ; ભલિ પધારયા મંદિરિમુઝ, ભામિનીના ભાણ! બલિહારી તુહનામની, બલિહારી તુહ માય! બલિહારી તુહ તાતજી! જેહ સમરયાં સુખ થાય. કંત કહ્યો કવિયણ જણે, કામિનીનો કરતાર; પુન્ય પરી પતિ પામીઇ, ભામિનીયા ભરતાર નાહ્યો નિર્મલી નીરસું, પહેરી ધોતી સાર; પુજ્યા ઘરના દેવતા, જિન નામિ જયકાર ભોજન કીધો ભાવતું, આરોગ્યાં મુખિ પાન; સનમુખ બેઠી સુંદરી, પૂછઇ“સ્વામિ સુજાણ!
...૬૮
૬૯
...00
૧. ભાગ્ય; ૨. સુંદરપ્રભાત ઉગ્યું; ૩.
