________________
શ્રીકૃષ્ણ સહિત સર્વ યાદવો કેમકુમારમુનિને રત્નત્રયની આરાધનાથી અંતિમ લક્ષ્ય સિદ્ધિના આશીર્વચન કહીને પાછા ફર્યા.
રાજેમતીનું મહાભિનિષ્ક્રમણઃ અરિષ્ટનેમિ જીનેશ્વરની પ્રવ્રજયાની વાત સાંભળીને રાજમતિ અત્યંત શોકાતુર બની ગઇ અને મૂર્ણિત થઇ ગઇ.
સમય વીતતાં, ઊંડા ચિંતનને અંતે તેણીએ દિક્ષા લેવાનો નિર્ણય કર્યો કે મારા માટે દીક્ષા જ શ્રેયસ્કર છે.
નેમનાથ ભગવાનને રૈવતાચલ પર્વત પર ઘાતી કર્મોનો ક્ષય થતાં કેવળજ્ઞાન પ્રગટ થયું. બધા ઇન્દ્રોએ પોતપોતાના દેવગણ સહિત ત્યાં આવીને કેવળજ્ઞાનનો મહોત્સવ ઉજવ્યો અને મનોહર સમોવસરણની રચના કરી. બલભદ્ર, શ્રીકૃષ્ણ, રાજમતી સહિત યાદવગણ અને અન્ય જન સમુદાયે રૈવતક પર આવીને નેમપ્રભુની દેશના સાંભળી. પ્રભુ નેમનાથના લઘુબંધુ રથનેમિએ પણ વિરક્ત થઇ દિક્ષા અંગીકાર કરી. રાજમતીએ પણ અનેક કન્યાઓ સાથે દિક્ષા ગ્રહણ કરી. શ્રીકૃષ્ણ વાસુદેવ, બળદેવ વગેરેએ કેશલોચ કરેલી રાજમતીને સંસારસાગર શીઘ્રતાથી પાર કરી મોક્ષ પ્રાપ્ત કરવાના આશીર્વાદ આપ્યા.
રથનેમિનું પતન અને રાજેમતી દ્વારા સ્થિરીકરણઃ સાધ્વી રાજમતી એકવાર પ્રભુના દર્શન માટે રૈવતક પર્વત પર જઇ રહી હતી ત્યારે રસ્તામાં વરસાદ આવવાથી ભીંજાઇ ગઇ. ઘનઘોર વરસાદ વરસી રહ્યો હતો. ચારેકોર અંધકાર વ્યાપી ગયો હતો. ત્યારે અન્ય સાધ્વીઓથી છૂટી પડેલી તેણીએ એક ગુફાનો. આશ્રય લીધો.
સંયમ સાધના કરતા રથનેમિ પણ એ જ ગુફામાં હતા. અંધકારને કારણે રાજેમતીને રથનેમિ દેખાયા નહિં. ગુફામાં તેણે ભીના વસ્ત્રો સૂકવ્યા અને નિર્વસ્ત્રા થઇ ગઇ.
થોડીવાર પછી તેણીએ રથનેમિને જોયા. અને તેના અંતરમાં લજજા અને ભય વ્યાપી ગયા. અંગોપાંગ સંકોચીને વૈરાગ્યભાવમાં બેસી ગઇ. રથનેમિ
૯૧