________________
ઉત્તરઃ ગુરુજનો અને સાધર્મિકોની સેવાથી જીવ વિનયવાન બને છે. તેથી તે જીવ નરક, તિર્યંચ, મનુષ્ય અને દેવગતિ સંબંધી દુગર્તિનો બંધ કરતો નથી.
ગુરજનોની પ્રશંસા, ગુણ-કીર્તન, આદરભાવ વગેરે દ્વારા વિશિષ્ટ કુળમાં જન્મ, ઇન્દ્ર આદિ પદની પ્રાપ્તિ આપનાર શુભ કર્મો બાંધે છે અને તેથી અન્ય જીવોને પણ તે માર્ગે આવવાની પ્રેરણા મળે છે. આ રીતે સેવા-સુશ્રુષા સ્વપરના લાભનું કારણ બને છે.
૫) આલોચનાઃ પ્રશ્ન: હે ભગવન્! આલોચનાથી જીવને શું લાભ થાય?
ઉત્તરઃ આલોચનાથી મોક્ષમાર્ગમાં વિદ્ગકારક અને અનંત સંસાર વર્ધક માયા-નિદાન-મિથ્યાત્વરૂપ ત્રણ શલ્ય હૃદયમાંથી નીકળી જાય છે અને જીવા સરળતા પ્રાપ્ત કરે છે. તેથી તે સ્ત્રી વેદ અને નપુસંક વેદનો બંધ કરતો નથી.
૬) આત્મદોષ દર્શનઃ પ્રશ્નઃ હે ભગવન્! આત્મ નિંદા કરવાથી જીવને શું લાભ થાય?
ઉત્તરઃ પોતાના દોષોની નિંદા કરવાથી પશ્ચાતાપ થાય છે. પશ્ચાતાપથી વૈરાગ્ય પામેલો જીવ ક્ષેપક શ્રેણી પર ચઢે છે. સપક શ્રેણી પર આરૂઢ થયેલો અણગાર મોહનીય કર્મનો ક્ષય કરે છે.
૭) આત્મદોષ ગહઃ પ્રશ્ન: હે ભગવન્! આત્મ ગહથી જીવને શું લાભ થાય?
ઉત્તરઃ આત્મ ગહથી જીવ અપુરસ્કાર (ગર્વ ભંગ) ભાવ પ્રાપ્ત કરે છે. અપુરસ્કાર ભાવને પ્રાપ્ત થયેલો જીવ પ્રશસ્ત યોગ પ્રાપ્ત કરે છે અને તેથી ચાર ઘાતી કર્મોનો ક્ષય કરે છે.
૮) સામાયિકઃ પ્રશ્ન: હે ભગવન્! સામાયિક કરવાથી જીવને શું લાભ થાય?
૧૨૫
