________________
ગ્રંથ અન્ય સર્વને બહુ જ લાભકારક અને બોધદાયક થઈ પડતો. આસ્તિક્યમાં તેઓ અપૂર્ણ નહોતા, શ્રદ્ધા વડે પૂર્ણ હતા. તેઓનો ઉપદેશ અમોઘ હતો. અંતઃકરણની આકૃતિ અને બાહ્ય આકૃતિ બંને શાંત હતી. કદી પણ કોઈને દુઃખ લાગે તેવું વચન કહી શકતા નહીં. પથ્ય, તથ્ય ને પ્રિય એવું સત્ય વચન બોલવાની જ તેઓને સ્વાભાવિક ટેવ હતી. જ્ઞાનદાન દેવામાં તેઓ સાહેબે કદી પણ આત્મવીર્યને ગોપવ્યું નથી. સુમારે ૪૦ સાધુ-સાધ્વીને દીક્ષાનું દાન કર્યું છે. પરિપૂર્ણપણે ચારિત્રધર્મનું આરાધન કર્યું છે. બાલ્યાવસ્થાથી જ બ્રહ્મચર્ય પાળ્યું છે. શરીરશક્તિ મંદ હોવાથી બાહ્યતપ તેઓ વિશેષ કરી શક્યા નથી, પરંતુ અત્યંતરતપમાં અહર્નિશ તત્પર જ રહ્યા છે. બાહ્યતપ પણ શક્તિના પ્રમાણમાં કરવાના કાયમ ઇચ્છુક હતા. છેવટના વખતમાં વીશસ્થાનકના આરાધન નિમિત્તે ઓળી કરવાનો આદર કર્યો હતો. સંવત ૧૯૪૮ના પર્યુષણમાં છાતીના દુખાવાનો વ્યાધિ વધારે ઉપડ્યો ત્યાર અગાઉ સંલગ્ન ત્રણ ઓળીનાં ૬૦ એકાસણાં કર્યાં હતાં. ભાવધર્મનું આરાધન તો તેઓએ વક્ષસ્થળમાં કોરી રાખેલું હતું. ઉપશમરસના ભંડાર હતા. અભિમાનને દેશાટન કરાવેલું હતું. માયાને તજી દીધી હતી અને લોભ માત્ર આત્મહિતની વૃદ્ધિ કરવાનો જ રાખ્યો હતો. કોઈ પણ વિચાર સાહસિકપણે કરતા નહીં પણ દીર્ઘદ્રષ્ટિપૂર્વક કરતા, તેથી કોઈપણ કાર્ય કર્યા પછી પશ્ચાત્તાપ કરવો પડ્યો
૮૪
