________________
વૈદ્ય, વડોદરાથી આવેલા ચુનીલાલ વૈદ્ય અને ભાવનગરના દરબારી દાક્તર શિવનાથે પ્રયાસ કરવામાં ખામી રાખી નહીં. પરંતુ વ્યાધિની પ્રબળતા અને કર્મપરિણામ રાજાનું પ્રતિકૂળપણું હોવાથી ત્યાં કશું કામ આવ્યું નહીં. જેથી ચૈત્ર વદિ ૧ ની સભામાં કરેલો વિચાર મહારાજશ્રીની અમૃતદૃષ્ટિની હાજરીમાં જ અમલમાં મૂકી દેવો એમ ઠર્યું, અને વૈશાખ શુદિ ૩ ને દિવસે મોટી ધામધૂમ સાથે વરઘોડો ચડાવીને ચતુર્વિધ સંઘની સમક્ષ મુનિ વૃદ્ધિચંદ્રજી જૈનશાળાનું સ્થાપન કરવામાં આવ્યું. આ પ્રસંગે મેળાવડો ઘણો સારો થયો હતો. મહારાજશ્રી આ હકીકત સાંભળીને બહુ પ્રસન્ન થયા, કારણ કે પ્રારંભથી જ મહારાજશ્રીને જ્ઞાનાભ્યાસમાં વૃદ્ધિ થવાના ઉપાય યોજવાની ખંત હતી. સદરહુ જૈનશાળા માટે એક સારા માસ્તરની ગોઠવણ કરવામાં આવી અને જૈન બાળકો બહુ મોટી સંખ્યામાં અભ્યાસ કરવા લાગ્યા.
આ પ્રસંગને વખતે મુનિરાજશ્રી મોહનલાલજી, મહારાજજીને સાતા પૂછવા આવેલા તે પણ ભાવનગર હતા. મહારાજશ્રીને માંદગી વૃદ્ધિ પામી ત્યારપછી અનેક મુનિઓ, સાધ્વીઓ અને અનેક ગામોના શ્રાવક ભાઈઓ મહારાજશ્રીને સાતા પૂછવા આવતા હતા. છેવટના વખતે સાધુસાધ્વીના ઠાણા ૫૦ એકત્ર થયેલા હતા.
પોતાની જિંદગીમાં કરવાનું છેલ્લું કાર્ય જાણે થઈ ચૂક્યું હોય તેમ જૈનવિદ્યાશાળાના સ્થાપન પછી તો વ્યાધિએ એકદમ
