________________
આવ્યો. તે પ્રસંગે અનેક વક્તાઓએ મહારાજશ્રીના પારાવાર ઉપકારનું પોતાની વાણીના ઉદ્ગાર વડે સ્મરણ કરાવ્યું. તે વખતે સર્વના એક મતથી એમ ઠરાવવામાં આવ્યું કે “સારા પાયા ઉપર એક જૈન વિદ્યાશાળા સ્થાપવી અને તેની સાથે મહારાજશ્રીનું નામ જોડી દેવું.” આવો નિર્ણય થતાં તે કાર્ય કાયમ નભવા માટે તેનો ખર્ચ વ્યાજથી ચાલે એવી એક રકમ એકત્ર કરવાની જરૂરિયાત જણાણી. તેને માટે સૌ પોતપોતાની ઇચ્છાથી જે રકમ આપે તે સ્વીકારવી એમ ઠર્યું. આ વખતે મહારાજશ્રી પ્રત્યેની લાગણી પ્રત્યક્ષપણે તરી આવી. માત્ર એક કલાકની અંદર પોતપોતાની ઇચ્છાપૂર્વક રકમ નોંધાતા પાંચ હજાર રૂપિયા થયા. એ સંબંધી વ્યવસ્થા કરવાનો કેટલોએક વિચાર કર્યા બાદ સંઘ વિસર્જન કરવામાં આવ્યો.
મહારાજશ્રીના શરીરે વ્યાધિ દિનપરદિન વધતો જતો હતો. હાલમાં તો બીજા વ્યાધિઓ ઉપરાંત સોજાના વ્યાધિએ એટલું બધું જોર કર્યું હતું કે પોતાની મેળે ઉઠાતું પણ નહીં; સૂવાનું તો બિલકુલ બંધ જ હતું. આમ છતાં પણ સમતામાં વૃદ્ધિ જ થતી હતી. ભાવનગરના સંઘ તરફથી ઔષધ ઉપચાર કરવામાં કોઈ પ્રકારની કચાશ રહેતી નહોતી. દેશ-પરદેશથી વૈદ્યોને તેડાવ્યા. વ્યાધિ આગળ વધતો અટકાવવા માટે જે જે પ્રયત્ન કરવા ઘટે તે કર્યા. દ્રવ્યના સંબંધમાં પણ શ્રીસંઘે સારી રીતે ઉદારતા વાપરી. પંજાબથી આવેલ સુખદયાળ નામના
૭૫
