________________
પંચાંગી અને તેનાં અવિરોધી સર્વે શાસ્ત્રો અંગીકાર કરવાં (માનવા)એ છે. આ વાત તેમણે પોતાની સાથેના ગુરુભાઇઓને કરી. સૌને તે વાત સત્ય જણાઈ. “સત્ય સૌ કોઈને પસંદ પડે છે. એટલે એકંદર ૨૦ ટુંઢક રિખો તે મતનો ત્યાગ કરવાને તૈયાર થઈ ગયા. પણ એકદમ સાહસ ન કરતાં સમજુ શ્રાવકોને તે વાત સમજાવી, અને બે-ચાર વર્ષ તે જ દેશમાં રહી સુમારે ૭000 ઢંઢકોની શ્રદ્ધા ફેરવી. પછી સાથેના બીજા સાધુના મનમાં ઉતાવળ થઈ કે – ‘સત્ય માર્ગ જાણ્યા છતાં હવે આ ઉન્માર્ગમાં અને કુલિંગમાં
ક્યાં સુધી રહેવું ?” તેમાંથી મલેરકોટલાના રહેનારા ખરાયતિમલ્લ નામના અગ્રવાળ વાણિયા, જેણે સંવત ૧૯૧૧ના વર્ષમાં ઢંઢકમતમાં દીક્ષા લીધી હતી અને મુનિરાજ શ્રીઆત્મારામજીના ગુરુભાઈ થયા હતા, તેઓ તો ઉતાવળે એકલા નીકળી ગયા અને મુનિરાજ શ્રી આત્મારામજીની અગાઉ છ મહિને સંવત ૧૯૩૦માં અમદાવાદ આવી મુનિરાજ શ્રીબુટેરાયજી પાસે દીક્ષા ગ્રહણ કરી. તેમનું નામ મુનિ ખાંતિવિજયજી રાખવામાં આવ્યું. તેઓ જ્ઞાનગુણમાં અને તપસ્યાગુણમાં બહુ વૃદ્ધિ પામ્યા છે. અને હાલમાં ઘણાં વર્ષથી છઠ્ઠ છઠ્ઠ તપનું પારણું કરે છે.
ઢંઢકપણામાં આત્મારામ રિખને નામે ઓળખાતા મુનિ આત્મારામજીએ સાથેના સર્વે રિખોનું દિલ ઢેઢકના પાસમાંથી ઉતાવળે છૂટી જવાનું થવાને લીધે સંવત
૪૫
