________________
માખણ નીકળે છે. અને માખણ પણ અગ્નિની વ્યથા સહે છે તો જ તેનું ધૃત થાય છે. માટે કષ્ટ વેઠ્યા વિના મહત્ત્વની કદાપિ પ્રાપ્તિ થતી નથી એમ જણાય છે. પૂર્વે પણ અનેક મહાત્માઓ દેહનું, ઇન્દ્રિયોનું તેમજ મનનું દમન કરીને મોક્ષસુખને ભજનારા થયા છે, તો તેમનું અનુકરણ આધુનિક મુનિઓએ પણ કરવું જોઈએ. આ ચરિત્રના અધ્યક્ષ મુનિરાજ શ્રીવૃદ્ધિચંદ્રજીનાં સત્કાર્યોનું અનુકરણ કરશો તો તેથી પણ સ્વહિત સાથે ઘણું પરહિત થઈ શકશે.
મુનિરાજ શ્રીવૃદ્ધિચંદ્રજી સંવત ૧૯૩૦માં પાલીતાણાથી વિહાર કરી ભાવનગર પધાર્યા. આ સમયમાં ભાવનગરમાં કેટલાએક શ્રાવકોની રૂચિ ક્રિયામાર્ગ પરથી ઉઠી ગઈ હતી. તેમને મહારાજશ્રીએ અનેક પ્રકારના શાસ્ત્રાધાર બતાવીને દઢ કર્યા. ભાવનગરમાં શ્રાવકોનો સમુદાય મોટો હોવાથી ઘણા છોકરાઓ વિદ્યાભ્યાસ કરી શકે એવા લાગ્યા. તેથી તેનાં સાધન તરીકે એક જૈનશાળા સ્થાપન કરવાની મહારાજશ્રીને જરૂર જણાઈ. મહારાજશ્રીએ એ સંબંધમાં શ્રાવકવર્ગને ઉપદેશ કરી માસ્તરના પગારની સગવડ કરાવી આપી અને સંવત ૧૯૩૦ના અશાડ સુદ ચોથે જૈનશાળાનું સ્થાપન કરાવ્યું. તેના માસ્તર તરીકે શ્રીપાલીતાણાના શ્રાવક રઘુ તેજાને ગોઠવ્યા. આ અધ્યાપકના પ્રયાસથી તેમજ મુનિવર્ગની અખંડ દેખરેખથી એક બે વર્ષમાં જૈન બાળકોની સારી સંખ્યા વિદ્યાભ્યાસમાં આગળ વધી. આ વર્ષનું (સં.
૪૩
