________________
હવે દિનપરદિન સંવેગી મુનિઓની સંખ્યા વૃદ્ધિ પામવા લાગી. તેમાં પણ મુનિમહારાજ શ્રીબુટેરાયજીનો પરિવાર વિશેષ વૃદ્ધિ પામ્યો. યતિઓનું જોર ગામોગામ ઘટવા માંડ્યું અને લોકો સંવેગી સાધુઓના રાગી થવા લાગ્યા. વિહાર પણ સુગમ થયો. ગુજરાત ને કાઠિયાવાડમાં તો બિલકુલ અડચણ ન આવે એવી સ્થિતિ થઈ. એ વખતમાં મુનિઓ પણ વિહાર કરવાની તત્પરતાવાળા હતા. એક સ્થાનકે સ્થિર રહેતા નહીં, જેથી ઘણાં ક્ષેત્ર જળવાતાં અને ઉપકાર પણ બહુ થતો. હાલના સમયમાં અમદાવાદ કે પાલીતાણા જેવા ક્ષેત્રોમાં મુનિવર્ગ મોટી સંખ્યામાં રહે છે જેથી ઉપકાર બહુ ઓછો થાય છે, લોકોની રુચિ ઘટે છે અને ગૃહસ્થનો પ્રતિબંધ થાય છે, તેમ તે વખતે થતું નહોતું. આ વાત હાલમાં સાધુસમુદાયની આગેવાની ધરાવનાર મુનિરાજે લક્ષમાં રાખવા જેવી છે. વિહાર કરવામાં આવી સુગમતા છતાં શા માટે પ્રમાદ કરવામાં આવે છે તે સમજી શકાતું નથી. વિહાર કરવાની મુશ્કેલીના વખતમાં પણ જેમણે ઉપકારબુદ્ધિ વડે કષ્ટ વેઠી વિહાર કર્યો છે તેમનો દાખલો લ્યો અને તમે પણ ઉપકાર કરવા સાથે આત્મહિતનો પ્રયત્ન કરો એવી આધુનિક મુનિરાજ પ્રત્યે અમારી સવિનય પ્રાર્થના છે.
ઉત્તમપદની પ્રાપ્તિ માટે કષ્ટ વેઠવાની આવશ્યકતા જ જણાય છે. દૂધ પણ તાપ સહન કરે છે તો જ તેનો માવો થાય છે. દહીં પણ મથન સહન કરે છે તો જ તેમાંથી
