________________
અન્યાયનું જોર !” પણ આખર ચાલ્યું નહીં. મહારાજજીએ અમદાવાદથી દરબારી અમલદાર ઉપર વાજબી કરવા ભલામણ લખાવી જેને પરિણામે વ્યાખ્યાન શરૂ થયું, જેથી ઘણો ઉપકાર થયો અને અનીતિની હાર થઈ.
સંવત ૧૯૨૮માં અમદાવાદથી વિહાર કરી તેઓ અનેક ભવ્ય જીવો ઉપર ઉપકાર કરતાં લીંબડી આવ્યા. ત્યાંનો પ્રાચીન પુસ્તકભંડાર સારી સ્થિતિમાં જોઈને સંતોષ પામ્યા. આ ભંડારમાં તાડપત્ર ઉપર તેમજ કાગળ ઉપર પણ ઘણાં પ્રાચીન પુસ્તકો છે. આ ચોમાસું મુનિ વૃદ્ધિચંદ્રજીએ લીંબડીમાં કર્યું.
સંવત ૧૯૨૯માં લીંબડીથી વિહાર કરી ધોલેરા તરફ પધાર્યા. ધોલેરા પહોંચતાં શ્રાવકવ બહુ સત્કાર કર્યો, પરંતુ તરતમાં શ્રીપૂજય આવી ગયેલા હોવાથી અને તેણે દોરાધાગા કરી આપીને લોકોના દિલ રીઝાવેલા હોવાથી ઘણો ભાગ યતિઓનો રાગી હતો તેમાં વૃદ્ધિ થઈ હતી. શ્રીપૂજયો ગચ્છાધિપતિપણું ધરાવીને અયોગ્ય માર્ગે ચાલે છે, તેમને સંઘમાં કોઈ કહેનાર રહ્યું નથી. જૈન શાસ્ત્રોમાં આચાર્યનાં લક્ષણો જે કહ્યા છે તે પ્રસિદ્ધિમાં છતાં અનેક પ્રકારના આરંભો કરનારને, પાલખીમાં બેસનારને, દ્રવ્યનો સંગ્રહ કરનારને, સચિત્ત પાણીના પીનારને, સ્ત્રીસંસર્ગના ડર વિનાનાને, તેમજ પાપાચરણનો ભય તજી દેનારને આચાર્ય તરીકે માનવા, તેઓની પધરામણી કરવી, દ્રવ્યાદિકના
