________________
જગદ્ગુરુ
૪૩
જગદ્ગુરુએ વાપરી. બધા સાધુઓ આહારપાણીથી નિવૃત્ત થયા ને ત્યાં જ એક ગૃહસ્થ ઉપાશ્રયમાં આવ્યા ને સાધુઓ આગળ કહેવા લાગ્યા સાહેબ ! આજે અમારાથી મોટામાં મોટી ભૂલ થઈ ગઈ છે. મારે ત્યાંથી આપ જે ખીચડી વહોરી લાવ્યા હતા તેમાં મીઠું ઘણું વધારે હતું. અમે ખાધી પણ મોઢામાં જ ન જાય તેવી ખારી હતી.' સાધુઓ તો ખીચડીનું નામ પડતા જ સ્તબ્ધ થઈ ગયા. કારણ કે ખીચડી જગદ્ગુરુએ જ વાપરી હતી. પણ એક શબ્દ પણ તેઓ બોલ્યા ન હતા.
—
આવો ઇન્દ્રિયવિજય જેણે સાધ્યો એ તો ધન્યાતિધન્ય છે જ પણ જે એના સાક્ષી હતા તે ય ધન્ય થઈ ગયા.
✰✰✰
જગદ્ગુરુ જ્યારે ઊનામાં હતા ત્યારે તેમની કમરમાં ગૂમડું થયું હતું. પીડા હતી પણ તેમનો સમભાવ પીડા ઓળંગી ગયો હતો. એટલે ફરિયાદ વગર જ સહન કરતા હતા. એકવાર રાત્રે સંથારો કર્યો, ત્યારે એક ગૃહસ્થ ભક્તિ કરવા આવ્યો. તેના હાથમાં સોનાનો વેઢ હતો. ભક્તિ કરતા કરતા અજાણતાં જ તે વેઢની અણી જગદ્ગુરુના ગૂમડામાં પેસી ગઈ. વેદના તીવ્ર થઈ ગઈ. અસહ્ય વેદના ઉપડી પણ ઉંહકારો
નહીં, ફરિયાદ નહીં. શ્રાવકને ન કહ્યું કે ‘ભાઈ ! આ શું કર્યું ?’ સવારે શ્રીસોમવિજયજીની નજર પડી. બધાં જ કપડાં લોહીવાળાં થઈ ગયાં હતાં. એમણે એ શ્રાવક આગળ આ વાત