________________
જગદ્ગુરુ પર્યુષણને ધ્યાનમાં લઈને અકબરના સમગ્ર રાજ્યમાં જીવહિંસા ન થાય તેવું ફરમાન કરવા ઉપદેશ આપ્યો. અકબર એટલો પ્રભાવિત હતો કે એણે પોતાના તરફથી પોતાના કલ્યાણ માટે ચાર દિવસો ઉમેરીને અમારિનું ફરમાન બહાર પાડ્યું. ફરમાન પત્રમાં સહી-સિક્કા થઈ ગયા પછી રાજસભામાં વાંચવામાં આવ્યું. અકબરે પોતાના હાથે થાનસિંઘને અર્પણ કર્યું. થાનસિંઘે તેને બહુમાનપૂર્વક મસ્તકે ચઢાવ્યું અને બાદશાહને ફૂલો ને મોતીઓથી વધાવ્યો. આ ફરમાનની છ નકલ કરવામાં આવી. તેમાંથી - ૧. ગુજરાત અને સૌરાષ્ટ્રમાં, ૨. દિલ્હી-ફતેપુરમાં, ૩, અજમેર, નાગપુર વગેરેમાં, ૪. માળવા અને દક્ષિણ દેશમાં, ૫. લાહોર-મુલતાનમાં મોકલવામાં આવી, અને છઠ્ઠી નકલ ખાસ સૂરિજીને અર્પણ કરવામાં આવી. ' સૂરિજીની વાણીથી અકબર માત્ર રાજી થતો અને કાર્યો કરતો એમ નહીં પણ એ ભીંજાતો જતો હતો. માત્ર અમારિના ફરમાન લખતો નહતો પણ ‘હિંસા એ પાપ છે ને મેં એ પાપો કર્યા છે' - એવો પશ્ચાત્તાપ એનામાં જાગ્યો હતો. એકવાર ગુરુભગવંત આગળ એની નિખાલસ કબૂલાત કરતાં કહ્યું હતું
ગુરુજી ! હું બીજાઓની વાત શા માટે કરું ? મેં પોતે સંસારમાં એવાં પાપો કર્યા છે કે તેવાં પાપો ભાગ્યે જ બીજા. કોઈ મનુષ્ય કર્યા હશે. જ્યારે મેં ચિત્તોડગઢ લીધો ત્યારે મેં
