________________
જગદ્ગુરુ
૧૩ અકબરનો સ્વભાવ બધે જાણીતો હતો. ગુણો અને અવગુણોનું સંમિશ્રણ એટલે અકબરનું જીવન. એ શાંત હતો તો ક્રોધી પણ એવો જ હતો. ઉદારતા એનામાં હતી તો લોભવૃત્તિ પણ હતી જ. એ દયાળુ હતો તો ક્રૂર પણ એવો જ હતો. એને દારૂ અને શિકારનાં વ્યસનો જબરદસ્ત હતા.
વિ. સં. ૧૫૬૬ની સાલમાં અકબરનો ભાઈ મુહમ્મદ હકીમ અફઘાનીસ્તાનમાંથી પંજાબ ઉપર ચઢી આવ્યો હતો. તેને પાછો હઠાવવા અકબર ગયો. પણ અકબરના આગમનના સમાચારથી જ પેલો ભાગી છુટ્યો અને અકબરને લડાઈનો પ્રસંગ ન મળ્યો. પણ તે વખતે લાહોરની પાસેના એક જંગલમાં ૧૦ માઈલના ઘેરાવામાં ૫૦ હજાર માણસોને ગોઠવી દીધા. તેઓએ હાકોટા પાડીને પ્રાણીઓને ભેગાં કરવાનાં હતાં. ભેગાં કરવાનું કામ એક મહિના સુધી ચાલ્યું. બધાં પ્રાણીઓ ભેગાં થયાં એટલે અકબર આવ્યો અને તલવાર, ભાલા, બંદૂક, બાણ વગેરેથી તે પ્રાણીઓનો પાંચ દિવસ સુધી ક્રૂરતાપૂર્વક સંહાર કર્યો. આ શિકારને “કમર્થ’ નામના શિકારથી ઓળખવામાં આવે છે અને કહેવાય છે કે આવો શિકાર પહેલાં થયો ન હતો ને પછી કોઈએ જોયો નથી. આના ઉપરથી અંદાજ આવે કે અકબર કેવો ક્રૂર હશે !
પ્રાણીઓની જેમ એ માણસોને પણ અરસપરસ લડાવતો અને અંતે પાશવી આનંદ માણતો. તે જો ખુશ થઈ
