________________
૧૪૮
જૈન તત્વજ્ઞાન સરળ ભાષામાં
ક્રિયામાર્ગ) પાળવાથી સ્વર્ગ મળે; ત્યાં અપ્સરાઓ મળે, અત્તરના હોજ વગેરે ઉત્કૃષ્ટ ભૌતિક સુખો મળે.”
આથી પણ તે આત્મા કડક સાધુક્રિયા કરે, ઘોર તપ કરે. તે મનોમન વિચારે કે, ‘સ્વર્ગ જોયું તો છે નહિ. માટે તે છે કે નહિ ? તે વાતની શંકા થાય છે. પણ સબૂર ! તે હોય તો લીલાલહેર થઈ જશે અને તે ન હોય તો તપ વગેરે કરવાથી આ લોકમાં ધર્મીઓની જમાતનાં માનસન્માન કેટલા બધા મળશે ? આ ય કાંઈ ઓછું સુખ કહેવાય ? આમ આપણે તો બે ય હાથમાં લાડુ છે.”
આવી માનસિક વિચારણાઓ કરીને તે અભવ્ય લોકો કડક સાધુત્વનું પાલન કરે.
અંગારમર્દક આચાર્યપદ સુધી પહોંચી ગયેલો અને ૫૦ શિષ્યોનો ગુરુ બનેલો અભવ્ય જીવ હતો. શિષ્યો તેના દંભને કદી પકડી શક્યા ન હતાં.
પણ એક વાર તે બધું પકડાઈ ગયું. એક વખત તે બધા જે નગરમાં સવારે પ્રવેશ કરવાના હતા તે નગરના સ્થાનિક આચાર્યને રાતે સ્વપ્ન આવ્યું, જેમાં તેણે ૫00 હાથીના જૂથમાં ઊભેલો ઊંટ જોયો.
આ ઉપરથી તેણે નક્કી કર્યું કે, “આવતી કાલે અહ ૫૦૦ સુંદર આત્માઓ સાથે એક નીચ કક્ષાનો અભવ્ય આત્મા આવશે.”
તેમ જ થવાથી તે આચાર્ય ૫00 શિષ્યોને ચેતવી દેતાં કહ્યું કે, “તમારા ગુરુનો જીવ અભવ્ય છે. તેની નિશાની નિષ્ફર પરિણતિ છે. આજે રાતે જ તમને ખાતરી કરાવી દઉં.”
પછી તેણે કહ્યું, “ગુરુ માગુ કરવા માટે તમને કોઈને ઉઠાડે તો કોઈ ઊઠજો નહિ. તેને જાતે જ વસતિની બહાર જવા દેજો. હું ત્યાં કોલસીની કાંકરીઓ પથરાવી દઉં છું. તમે તેની ચેષ્ટાઓ-બારીમાંથી ડોકિયું કરીને-જોયા કરજો. બધું સમજાઈ જશે.”
- રાતે આચાર્ય જાતે તે કાંકરી ઉપરથી પસાર થયા ત્યારે કાંકરીઓ દબાતા “કિચૂડ, કિચૂડ” અવાજ થયો. તે આચાર્ય તરત જોરથી બોલ્યા, “અલ્યા, તીર્થંકરના જીવડાઓ અહીં પણ પડ્યા છો ! લો, મરી, મારા પગ નીચે કચરાઈને મરી, મરો.”
આ શબ્દો સાંભળીને તમામ શિષ્યો સ્તબ્ધ થઈ ગયા. બીજા દિવસથી
