________________
કીચક દ્વારા દ્રૌપદીની સતામણી છેવટે કીચકની કામવાસના તીવ્ર વેગે ભભૂકી ઊઠી. એક દિ' તે પોતાની જાતને કાબૂમાં રાખી ન શક્યો. એકાએક એકાંતમાં હાથમાં આવી ગયેલી દ્રૌપદીને તેણે જોરથી પકડીને ખેંચી.
પણ ઝાટકો મારીને દ્રૌપદીએ પોતાની જાતને છોડાવી લીધી અને ચીસો પાડતી તે રાજસભા તરફ દોડવા લાગી. પોતાના હાથમાંથી છૂટી ગયા બાદ ગુસ્સે ભરાયેલા કીચકે ભાગતી દ્રૌપદીની પાછળ દોડીને બરડામાં જોરથી લાત પણ મારી. આથી દ્રૌપદી પૃથ્વી ઉપર પછડાઈ ગઈ. પણ તરત ઊભી થઈને ખૂબ રડતી રડતી રાજસભામાં પહોંચી. તેણે રાજાને કહ્યું, “આપ જેવા મહાપ્રતાપી રાજાના શાસનમાં અમારા જેવી દાસીઓ ઉપર અત્યાચાર શેનો હોય ? હવે અમારે ક્યાં જવું?”
પછી કીચકના તોફાનોનું બરડામાં લાત મારી ત્યાં સુધીનું ધ્યાન કરીને દ્રૌપદી મોટેથી રડવા લાગી. તેણે કહ્યું, “જો મારા ગાંધર્વપતિઓ હાજર હોત તો તમારા કીચકને જીવતો જ ન રહેવા દેત, પણ તેઓ ય કોણ જાણે ક્યાં જતા રહ્યા છે ?”
શુદ્ધ ભીમને ચૂપ કરતા યુધિષ્ઠિર આ સાંભળતાં જ ભીમ ખૂબ ક્રોધે ભરાયો. તે પોતાના સ્થાનેથી ઊભો થતો હતો ત્યાં સંકેત કરીને યુધિષ્ઠિરે તેને એકદમ ચૂપ બેસી રહેવા જણાવ્યું.
વિરાટ રાજાને સાળા-બનેવી તરીકેનું કીચક સાથેનું સગપણ આડું આવ્યું એટલે તે મૂંગા જ રહ્યા. વળી રાજાના કાર્યોમાં રાજાને કીચક બધી રીતે મદદગાર બનતો હતો. એને સૈરબ્રી જેવી દાસી ખાતર ખોવાનું પાલવે તેવું પણ ન હતું.
તે વખતે કંક પુરોહિત (યુધિષ્ઠિર) ઊભો થયો. તેણે સૈરબ્રીને કહ્યું, “જો તારા ગાંધર્વપતિઓ તારી રક્ષા કરે જ છે તો તેઓ જ્યારે-ક્યારે પણ કીચકને બોધપાઠ આપીને જ રહેવાના છે. વળી પાપીને તો એના પાપો જ હણતા હોય છે, પછી તું આટલી બધી ચિંતા શા માટે કરે છે ? માટે અહીંથી હવે જતી રહે.” સૈરબ્રી ચાલી ગઈ. રાત્રે ગુપ્ત રીતે તે વલ્લવ (ભીમ) પાસે ગઈ.
ભીમને ઉત્તેજિત કરતી દ્રૌપદી તે વખતે જોરથી નસકોરાં બોલાવતો ભીમ ઘસઘસાટ ઊંઘતો હતો. તેને જગાડીને દ્રૌપદીએ જોરદાર ઝપાટો બોલાવી દીધો. તેણે કહ્યું, “રાજવૈભવ તો તમારા ગયા પણ સાથે સાથે બુદ્ધિ અને શક્તિ પણ ગઈ લાગે છે. મારી રક્ષા કરવા તમારા પાંચમાંથી કોઈ તૈયાર નથી ? અરે ! પંખીઓ પણ પોતાની માદાની રક્ષામાં સતત જાગ્રત હોય છે. તમે તો તેમનાથી ય હેઠ ગયા. ઓ પાંડુપુત્રો ! તમે આટલા બધા નિર્માલ્ય કેમ બની ગયા છો ?”
દ્રૌપદીને આશ્વાસન આપતા ભીમે કહ્યું, “ગઈ કાલે રાજસભામાં જ હું તો સન્નાટો બોલાવી દેત, પરંતુ મોટાભાઈએ મને રોક્યો. ખેર, આવતી કાલની રાતે જ કીચકના પ્રાણ લઈને જ જંપીશ. હવે હું કહું તેમ તું કર.”
ભીમ દ્વારા કીચકનો વધ “કીચકની કામવાસના પ્રજવલિત થઈ ગઈ છે એટલે તે હજી જંપીને બેસવાનો નથી. કાલે તને ફરી હેરાન કરશે. તે વખતે તે તેને અનુકૂળ થવાનો દેખાવ કરજે અને રાતે અર્જુનની નાટ્યશાળામાં મળવાનો સંકેત આપજે. હું પહેલેથી તારો વેષ ધારણ કરીને ત્યાં ગોઠવાઈ જઈશ. પછી એ મને આલિંગન કરશે ત્યારે તેને બાથમાં લઈને હું તેને ત્યાં જ પૂરો કરી નાંખીશ.” ધર્મ તો મારો સ્વભાવ છે
જૈન મહાભારત ભાગ-૨