Page Text
________________
આંખના પલકારામાં તો જાણે સેના ત્યાં આવી ગઈ. અતિ ભયાનક આકૃતિવાળા કેટલાક માણસો પાંડવોની પાસે આવીને કહેવા લાગ્યા, “તમે લોકો હમણાં જ અહીંથી ચાલ્યા જાઓ. અહીં અમારા મહારાજા ધર્માવતંસક પધારી રહ્યા છે. તેમનો અહીં પડાવ છે.’’
આ શબ્દો ભીમના કાને પડ્યા.
ભીમનું પરાક્રમ પરંતુ ભીમ લગાતાર છ દિવસ સુધી પરમેષ્ઠી-જપમાં તલ્લીન થઈને ચિત્તપ્રસન્નતા પામ્યો હતો તેથી તેને ક્રોધ લાવતાં ખૂબ જ મુશ્કેલી પડી. છેવટે તે પૂરેપૂરો ક્રોધમાં આવી ગયો અને તેણે તે લોકોને ખૂબ ધમકાવી નાંખીને ગળચીથી પકડીને ક્યાંય દૂર ફેંકી દીધા.
પણ થોડીક જ પળમાં વળી પાછા તે માણસો સજ્જ થઈને મોટો હુમલો લાવ્યા. તેમણે પાંડવોને ઘેરી લીધા.
ન છૂટકે પાંડવોએ શસ્ત્રો હાથમાં લેવા પડ્યા. ભયંકર યુદ્ધ થયું. આગન્તુક સૈન્ય ભાગવા લાગ્યું ત્યારે પાંડવોએ તેમનો દૂર દૂર સુધી પીછો પકડ્યો.
દ્રૌપદીનું અપહરણ
આ બાજુ કોઈ રાજવંશી જેવો દિવ્યપુરુષ દ્રૌપદી અને કુન્નીની પાસે આવીને ઊભો અને
જોતજોતામાં તેણે દ્રૌપદીને ઝાલીને ઊંચકીને ઘોડા ઉપર નાંખી દીધી. દ્રૌપદીએ મોટેથી ‘બચાવો...બચાવો...'ની ચીસો પાડી. પાંડવો તે ચીસો સાંભળીને યુદ્ધ પડતું મૂકીને પાછા આશ્રમ તરફ દોડી આવ્યા. તે દરમ્યાન પેલો પુરુષ દ્રૌપદીનું અપહરણ કરીને પોતાના સૈન્યમાં ભળી ગયો હતો.
વળી પાછા પાંડવો તે સૈન્યની સામે લડવા આવી ગયા. અર્જુને ભયંકર દેકારો મચાવ્યો એટલે શત્રુ-પક્ષનો નેતા પાંડવો દેખે એ રીતે દ્રૌપદીને જોરથી ચાબૂકો મારવા લાગ્યો. આ દશ્ય જોઈને પાંડવોના શ્વાસ અદ્ધર થઈ ગયા.
ક્રમશઃ પાંચેય પાંડવો મૂચ્છિત
છ દિવસના નિર્જલ ઉપવાસ, શ્રમ અને દ્રૌપદીના તાડનના ત્રાસ વગેરેથી એ વખતે યુધિષ્ઠિરને અસહ્ય તૃષા લાગી. આથી ચાલુ યુદ્ધે સહદેવ અને નકુળ નજીકના સરોવરનું પાણી લેવા ગયા. તેમણે તૃષા છીપાવીને પાંદડાના પડિયામાં પાણી ભરીને યુદ્ધભૂમિ તરફ વિદાય લીધી ત્યાં જરાક ચાલ્યા એટલામાં ચક્કર આવતાં બન્ને બેભાન થઈને ધરતી ઉપર ઢળી પડ્યા.
પાણી લાવવામાં વિલંબ થતાં યુધિષ્ઠિરે અર્જુનને મોકલ્યો. તેની પણ એ જ દશા થઈ. પછી યુધિષ્ઠિરે ભીમને મોકલ્યો. તેના પણ એ જ હાલ થયા.
છેવટે યુધિષ્ઠિર જાતે ગયા. પણ તેમના ય તે જ હાલ થયા.
પાંચેય પાંડવો એક જ લાઈનમાં મૂચ્છિત થઈને સાવ મડદાં જેવા દેખાતાં ઢળી પડ્યા. ‘પાંડવો મૃત્યુ પામ્યા છે’ એવી કલ્પનાથી વનના પશુ-પંખીઓ પણ હાહાકાર કરવા લાગ્યા. બધા સૂનમૂન બની ગયા હતા.
જાગ્રત પાંડવો સાથે દ્રૌપદીની વાતચીત કેટલોક સમય પસાર થયો. પાંડવો ભાનમાં આવ્યા. તેમણે પોતાની સેવા કરતાં કુન્તી અને દ્રૌપદીને પાસે જ બેઠેલા જોયા. આથી પાંડવો સ્તબ્ધ થઈ ગયા. યુધિષ્ઠિરે દ્રૌપદીને પૂછ્યું કે, “તારું તો અપહરણ થયું હતું. પેલો દુષ્ટ ક્યાં ગયો ? આ બધું શું બની ગયું ?”
ધર્મ તો મારો સ્વભાવ છે
૫૩
જૈન મહાભારત ભાગ-૨
| SR No. | 009165 |
| Book Title | Jain Mahabharat Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Chandrashekharvijay |
| Publisher | Kamal Prakashan |
| Publication Year | 2004 |
| Total Pages | 222 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 1 MB |