Page Text
________________
સમગ્ર આંતરસંસારમાં પ્રકાશ પ્રકાશ રેલાતો હોય, આત્માના પ્રદેશ પ્રદેશ ઉપર એ પ્રકાશ ફરી વળ્યો હોય.
શરણાગતના જીવનની આ જ ધન્યતમ પળો બને છે. અહીં શરણાગત સાચા અર્થમાં યોગી બને
યોગી-જગતને માન્ય કુંડલિનીનું ઉત્થાન કે શાસ્ત્રકાર પરમર્ષિએ કહેલો ગ્રન્થિભેદથી ઉત્પન્ન થતો અવાચ્ય આનંદ આ રસેશ્વરની જમાવટમાં જ શું નહિ મણાતો હોય ?
એક વાર આ રસઝરણું અંતરમાં વહેતું થઈ જાય છે પછી તો વિશ્વના નવ રસ સુક્કા-ફિક્કા બની રહે છે. સાંસારિક કાર્યોમાં પણ જે કાંઈ સુખનું સંવેદન જણાય છે તેમાં ય આ રસ-ઝરણું તો ભળે જ છે, એટલે શરણાગતનો આત્મા સંસારમાં રહીને પણ જે સુખાનુભવ કરે છે તેમાં પણ એના મનમાં તો સંસારસુખથી પર એવા શરણાગતના સુખાનુભવની લાગણી જ બહુધા થનગનાટ કરતી હોય છે.
શરણાગત કદી પણ સંસારસુખને સારું માનતો નથી. “સારા” જેવું એને કશું લાગતું નથી, કેમકે એ સુંદર પણ એને મન અત્યંત ભયજનક જણાઈ રહ્યું હોય છે.
જેની પાછળ આખો ય સંસાર ગાંડો બન્યો છે, જેના માટે સમગ્ર જીવનની કુરબાની કરવામાં આવે છે, રસ્તે ચાલતો કોઈ પણ સંસારી આત્મા જેમાં સુખના સંવેદનની જ વાત કરે છે એ રમા કે રામા, એ સ્વજનો કે એ સાત માળની હવેલીઓ, બધાયમાં આ ઓલિયો ઠાંસીને ભરેલા દુ:ખની જ વાત કરે છે. હા, એ ય એ જ સંસારમાં રહે છે અને એમાં રહીને જ આ રસેશ્વરની મસ્તી માણે છે એટલે જ એ સંસારને ભયંકર માને છે, સદૈવ એનાથી બીતો રહે છે, સાવધાન રહે છે, માંહ્યલો હંમેશ ફફડતો રહે છે.
પોતાના ભાવિ જીવનોના સકળ સંતાપોના વિધ્વંસક આ રસરાજને એ પળભર વીસરી શકતો નથી. અનંતાનંત પાપવાસનાઓના વિષને ઉતારી નાંખનાર,પીયૂષનો છંટકાવ કરનાર એ શરણ્યના ગાનને ગાયા વિના એને ચાલતું નથી. હાલતાં ને ચાલતાં, બેસતાં ને ઊઠતાં એક જ વાત કહ્યા કરે છે, “શું રાચવું'તું આ ઈંટ-મટોડામાં ? રાખની ઢગલીઓમાં રાંચી-માચીને બદ્ધમૂલ કરવાની કુવાસનાઓને ? ફેરવવાના કાળા કામના કૂચડા ઘાયલ આત્માને ? અને ઠુકરાવવાની એકાંતહિતવત્સલ દેવાધિદેવની આજ્ઞાને? ઓહ ! એના જેવું તે બીજું ઘોરતમ પાપ ક્યું હોઈ શકે ? ન પોસાય, નહિ પાલવે, નહિ પરવડે આ સંસારના રંગરાગ ! અરે ઓ ! સહુ પાછા આવો. ગાંડા ન બનો, તુચ્છ સુખમાં મોહી ન પડો, ઝટ પાછા આવો, આ શરણ્યની શરણાગતિ સ્વીકારો. એના રસ-પાન કરો, ઘૂંટડે ઘૂંટડે ગટગટાવો. એ રસે તમારા જીવનના દેદાર બદલાઈ જશે. રસરાજને આસ્વાદ્યા પછી તો પેલા મોહમૂઢતાના રસ તો લુખ્ખા લાગી જશે.”
કોઈ રખે આને ગાંડાનો બકવાસ માનવાની ભૂલ કરી બેસે ! આ તો છે; સમગ્ર શાસ્ત્રોનો નિચોડ, અનુભવીઓનું તારણ, આર્ષવાણી.
ભક્તને તો ભગવાન જ એનું સર્વસ્વ બની રહે છે. ભગવાનની ભક્તિ જ એનું જીવન બને છે. ભક્તિને ખોઈને કશું એને ખપતું નથી. ભક્તિ મેળવીને કશું એને જોઈતું નથી. હા, મુક્તિ પણ એને મન જરૂરની વસ્તુ રહેતી નથી.
જયાં સુધી આવા પ્રકારની મસ્તીભરી દશા પ્રાપ્ત થાય નહિ ત્યાં સુધી આ સંસારમાંથી સુખ ધર્મ તો મારો સ્વભાવ છે
૧૫૧ જૈન મહાભારત ભાગ-૨
જૈન મહાભારત ભાગ-૨
૧૫૧
| SR No. | 009165 |
| Book Title | Jain Mahabharat Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Chandrashekharvijay |
| Publisher | Kamal Prakashan |
| Publication Year | 2004 |
| Total Pages | 222 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 1 MB |