________________
માતા કુન્તી પ્રત્યે હૈયાના કોઈ અવાવરુ ખૂણે પેદા થયેલા ભક્તિભાવને લીધે વિદાય લેતાં પહેલાં કર્ણે શ્રીકૃષ્ણને કહ્યું, “કૃષ્ણ ! એટલું તમને જણાવીશ કે જ્યારે પાંડવો મારા સગા ભાઈઓ છે ત્યારે હું અર્જુન સિવાયના ચારને હણીશ નહિ. હા, અર્જુનને તો હું મારીશ જ. મને પહેલેથી જ તેના તરફ ધિક્કાર છે. કદાચ હું તેને મારીશ અથવા તે મને મારશે. બેમાંથી જે કાંઈ પણ બનશે તેમાં પાંડવો તો પાંચ જ રહેશે, કેમકે હવે તો હું પણ પાંડવ જ છું ને ! આમ મારી માતા કુન્તીજે પાંચ પાંડવોની માતા તરીકે ખ્યાતિ પામી છે તે-કાયમની બની રહેશે. મને લાગે છે કે તેથી માતાને ખૂબ સંતોષ થશે.”
અને કર્ણે વિદાય લીધી.
૨થે એનો માર્ગ પકડ્યો.
કર્ણ : દાનેશ્વરી, ૠણદૃષ્ટા છતાં અ-ન્યાયી હા, કર્ણ દાનેશ્વરી હતો માટે જ કહેવાય છે કે તેણે જાનને જોખમમાં મૂકીને પણ ઈન્દ્રે માંગેલાસૂર્ય ના પાડવા છતાં-કવચ અને કુંડલ આપી દીધા હતા.
હા, કર્ણ ઋણદૃષ્ટા હતો માટે જ તેણે દુર્યોધન અને રાધાના માથે ચડેલા ઋણનો સદા સ્વીકાર કર્યો છે.
પણ કર્ણ ન્યાયી ન હતો. એથી જ વસ્ત્રાહરણના પ્રસંગમાં અન્યાયના પક્ષે રહ્યો અને હલકી વાણી બોલ્યો. એથી જ ‘ના-યુદ્ધ’ માટે પ્રયત્ન ન કર્યો અને ફલતઃ કુરુક્ષેત્રના મેદાનના યુદ્ધનો પ્રેરકપ્રણેતા પણ બની રહ્યો.
ધર્મ તો મારો સ્વભાવ છે
૧૦૦
જૈન મહાભારત ભાગ-૨
