Page Text
________________
ભગવાનનું શાસન મળ્યાનો આનંદ જેને હોય તે તો આખી દુનિયાનું સામ્રાજ્ય પગમાં આળોટે તોય તેને લાત મારે, ભગવાનનું શાસન કુનયનો ઉચ્છેદ કરે છે - એમ જણાવ્યા બાદ કહ્યું છે કે તે શાસન મિથ્યામતિનું મંથન કરે છે. કુનયો તદ્દન અસંગત છે એ જણાવવાનું કામ તો જિનમત કરે છે. સાથે સાથે કુનયને સારા મનાવનાર અને સુનય ઉપર શ્રદ્ધા કરવા ન દેનાર મિથ્યામતિનું પણ તે મંથન કરે છે. કુનયની ખરાબી જમ્યા પછી પણ ‘એમનું એકાંતે બધું ખોટું છે - એવું નથી, એમની વાત પણ અમુક નયની અપેક્ષાએ સંગત થઈ શકે...' આવું જે બોલાવે છે તે મિશ્યામતિ છે. જેની પાસે સન્મતિ હોય તે તો સારું કરે કે ન કરે, પણ ખોટું તો ક્યારેય ન કરે. દેરાસર ન જાય એ બને, પણ હનુમાનના મંદિરમાં તો પગ ન જ મૂકે. તમે પણ ધંધામાં કમાણી થાય કે ન થાય, ખોટનો ધંધો તો ન કરો ને ?! કે કરો ? કુનયનો ઉચ્છેદ કર્યા પછી પ્રવૃત્તિ તો સુધરી જાય, પરંતુ મનને સુધારવા માટે મિથ્યામતિનું મંથન કરવું પડે. ઇતરદર્શનમાં ન જાય, સ્વદર્શનની જ પ્રવૃત્તિ કરે; પરંતુ મનમાં એમ થયા કરે કે ‘આપણા કરતાં તો ત્યાં સારું. આપણે ત્યાં આ ન ખવાય, તે ન ખવાય. આમ ન કરાય, તેમ ન કરાય... એમને ત્યાં આવી વાડાબંધી નથી...' એનું નામ મિથ્યામતિ. જિનમત આ મતિનું મંથન કરે છે. આજે તો અમારા સાધુઓ પણ બોલે છે કે 'જૈનધર્મ એ વિશ્વધર્મ બને એવો છે, આપણે વાડાબંધીથી તેને સંકુચિત બનાવ્યો છે.' આપણે કહેવું પડે કે આ વાડાબંધી નથી, આપણે મર્યાદામાં રહ્યા છીએ તેથી આપણી રક્ષા થઈ. જૈનધર્મ એ વિશ્વધર્મ નથી, આત્મધર્મ છે. ભગવાનની હાજરીમાં પણ જૈનધર્મ વિશ્વધર્મ બની શક્યો નથી. ભગવાનના સમવસરણમાં પણ ત્રણસો ત્રેસઠ પાખંડીઓ પહેલી હરોળમાં બેસતા હતા. તો ભગવાન પણ જો આખા વિશ્વને ધર્મ ન
પમાડી શકે તો આપણે કેવી રીતે પમાડી શકવાના ? આપણે જૈનધર્મને આપણા આત્માનો ધર્મ બનાવવાની જરૂર છે. જૈનશાસન સૌથી ચઢિયાતું છે - એવું માન્યા વિના મિશ્યામતિનું મંથન નહિ થાય. શ્રીમતી સુલતાસતીએ જે રીતે મિથ્યામતિનું મંથન કર્યું તે રીતે આપણે કરવું છે. સુલતાસતીનું સમ્યકત્વ, ચૌદપૂર્વનું સમ્યજ્ઞાન અને ધન્નાકાકંદીનું સમ્મચારિત્ર પામવું છે. ઉપધાનમાં પ્રવેશ કરાવતી વખતે, માળ વખતે સમ્યગ્દર્શન ઉચ્ચરાવવામાં આવે છે. આ સમ્યકત્વ ટકાવવું હશે તો ગમે ત્યાં રખડાશે નહિ. સાધુને પણ સમ્યત્વ ટકાવવા માટે પંદર કલાક સુધી સ્વાધ્યાય કરવાનું ફરમાવ્યું છે. મિથ્યામતિનો નાશ કરવા માટે જ્ઞાન અને ક્રિયા આ બંન્નેનો યથાસ્થાને વિનિયોગ કરવો પડે. આ રીતે જે મિથ્યામતિનો નાશ કરે તેનો વૈરાગ્ય વિસ્તાર પામે. દહીંનું મંથન કર્યા વિના માખણ ન નીકળે તેમ મિથ્યામતિના મંથન વિના વૈરાગ્ય ન મળે. સંસારમાં સુખ મળશે - આ મિશ્યામતિ છે ને ? એનો નાશ થાય તો સુખનો રાગ પણ જતો રહે અને વૈરાગ્ય પ્રગટે. ભગવાનનું શાસન સંસારનું સ્વરૂપ સમજાવે. એના કારણે વૈરાગ્ય પેદા થાય. ભગવાનનું શાસન મળ્યાનો આનંદ છે ? અનુકૂળતાનો, સુખનો રાગ છૂટે, સુખ છૂટી જાય અને દુઃખ આવે તોય મન પ્રસન્ન રહે એનું નામ વૈરાગ્ય, ભગવાનની પૂજાનું ફળ બતાવતાં જણાવ્યું છે કે તે પૂજાથી ઉપસર્ગો ક્ષય પામી, વિપ્નની વેલડીઓ છેદાઈ જાય છે અને મન પ્રસન્ન રહે છે. આપણને ત્રણ ફળમાંથી બે જ ફળ યાદ રહે, ત્રીજું યાદ ન રહે ને ? સુખ ભોગવવું એના જેવો કોઈ અધર્મ નથી અને ભગવાનની આજ્ઞા મુજબ દુ:ખ વેઠવું એના જેવો કોઈ ધર્મ નથી.
આ રીતે જિનમતથી સમ્યકત્વ, જ્ઞાન અને ચારિત્ર મળે. એની આરાધના કરવાથી જિનશાસનની કૃપા પુષ્ટ થાય. આપણા જીવનમાં દુ:ખ
| SR No. | 009157 |
| Book Title | Sindur Prakar Stava Vachna |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Chandraguptasuri |
| Publisher | Anekant Prakashan Jain Religious |
| Publication Year | |
| Total Pages | 51 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 1 MB |