________________
૧૯૦૫ (રાગ : આશાવરી)
એક રાધા એક મીરાં, દોનો ને શ્યામકો ચાહા, અંતર ક્યા ? દોનો કી ચાહમેં બોલો (૨); એક પ્રેમ દિવાની, એક દર્શ દિવાની (૨). ધ્રુવ રાધાને મધુવન મેં ઢૂંઢા, મીરાંને મન મેં પાયા, રાધા જિસે ખો બૈઠી વો ગોવિન્દ, મીરાં હાથ બિઠાયા; એક મુરલી, એક પાયલ, એક પગલી, એક ઘાયલ, અંતર કયા ? દોનોકી પ્રિત મેં બોલો (૨); એક સુરત લુભાની, એક મુરત લુભાની (૨). એક
મીરાં કે પ્રભુ ગિરિધર નાગર, રાઘાકે મનમોહન (૨), રાધા નિત શ્રુંગાર કરે ઔર મીરાં બન ગયી જોગન; એક રાની, એક દાસી, દોનો હરિ પ્રેમકી પ્યાસી, અંતર ક્યા ? દોનોી તૃપ્તિ મેં બોલો (૨); એક જીત ન માની, એક હાર ન માની (૨). એક
૧૯૦૬ (રાગ : પટમંજરી)
ઓ ચેતન નિજકી ઓર લખો, તુઝે શાશ્વત સુખ ભંડાર મિલે; પરકી ન તનિક ભી પ્રીતિ રહે, નિજમેં હી ઐસા સાર મિલે. ધ્રુવ પર તો ક્ષણભંગુર સંયોગી જડ, તૂ ચેતન શાશ્વત હૈ પ્રભુ; ચૈતન્યસૂર્ય પાકર પ્રકાશ, પરિણતિમેં અંત:કમલ ખિલે, પરકી વિભ્રમ વિકલ્પ દુઃખકા ન નામ, હૈ ચિન્મય વિભુ આનંદધામ; નિજકી અનુભૂતિ પરમ શીતલ, ક્ષણભરમેં ભવકી તપન બુઝે. પરકી પૂર્ણત્વ સ્વયં હી મેં દિખતા, ઈચ્છાએ કભી ઉત્પન્ન ન હો; બસ નિજ આશ્રયસે હી તુઝકો, આનંદમયી શિવરાજ્ય મિલે, પરકી
ભજ રે મના
લઘુતામેં પ્રભુતા બસે, પ્રભુતાએઁ પ્રભુ દૂર; કીડી મિસરી ચુન લે, હાથી ફટક્ત પુર.
૧૧૫૮
૧૯૦૭ (રાગ : બૈરાગી ભૈરવ)
ઓ ! જાગ રે ચેતન જાગ, તુજે ગુરુરાજ બુલાતે હૈં; તૂને કિસસે કરી હૈ પ્રીત, તુઝે ધ્રુવરાજ બુલાતે હૈં. ધ્રુવ
પર દ્રવ્યો મેં સુખ નહીં હૈ, તજ ઇનકી અભિલાષા, ધન શરીર પરિવાર અરૂ બાંધવ, સબ દુઃખ કી પરિભાષા; તેરી દૃષ્ટિ હી હૈ વિપરીત, ઝે ધ્રુવરાજ બુલાતે હૈં. તૂને સ્વર્ગ કભી તૂ, નર્ક કભી તૂ, દેવ તિર્યંચમેં ગયા થા, મગ્ન રહા બાહ્ય ક્રિયા-કાંડોર્મે, ધ્રુવ કા આશ્રય ન લિયા થા; કૈસે મિલતે ? તુજે તેરે મીત, તુજે ધ્રુવરાજ બુલાતે હૈં. તૂને અપને સ્વરૂપ કો ન ધ્યાયા કભી ભી, અપને સ્વરૂપમેં ન આયા,
પર કે ગાને ગાતા રહા હૂં, નિજ કા આનંદ કૈસે પાતા ? પ્રભુ પાને કી નહીં હૈ યે રીત, તુજે ધ્રુવરાજ બુલાતે હૈં. તૂને
૧૯૦૮ (રાગ : આહીર ભૈરવ)
ઓ પરમકૃપાળુ પરમેશ્વર, મને પ્રેમળ પંથ બતાવોને ધ્રુવ મારો જીવન પંથ છે ભૂલ ભર્યો, સ્વારથનો ઝંઝાવાત નડ્યો; એ સ્વાર્થ ભર્યા મુજ અંતરમાં, પ્રભુ ધર્મનું હિત વસાવોને, ઓ તમે સ્નેહતણા છો મહાસાગર, નિષ્કારણ બંધુ કરૂણાકર; એ સ્નેહ સુધાની સરવાણી, મુજ ઉર આંગણ પ્રગટાવોને, ઓ છો માતાપિતા બાંધવ સહુના, હિતકારી પ્રભુ જગજંતુના; ઓ સકલ વિશ્વના વાલેશ્વર, એ વ્હાલની વાટ બતાવોને ઓ સવિ જીવનો મિત્ર બનાવો મને, પ્રભુ ભાવધરી વિનવું તમને; એ વિશ્વપ્રેમના પાઠ પ્રભુ, મને ફરી ફરીને સમજાવોને, ઓ૦
દુરિજનકી કરુણા બુરી, ભલો સંતકો તાસ; જબ સૂરજ ગરમી કરે, તબ બરસનકી આશ.
૧૧૫૯
ભજ રે મના